W ręce Charley trafia nowa sprawa: jej najlepsza przyjaciółka Cookie prosi ją, by pomogła jej w poszukiwaniu zaginionej Mimi, która nagle zniknęła z powierzchni ziemi i nie wiadomo, co się z nią stało. Dziewczyny dostają tajemniczego smsa o spotkaniu w restauracji, gdzie na miejscu odkrywają wypisane na lustrze łazienki imię zamordowanej kobiety, dobrej koleżanki Mimi z licealnych czasów. Wszystko wydaje się tym bardziej podejrzane, iż kolejni podejrzani zaczynają ginąć lub popełniać samobójstwa. Na dodatek w sprawę zaczyna mieszać się wysoko postawiony senator. Charley będzie miała kolejną sprawę do rozwikłania, która wymaga rozwikłania dobrze skrywanej tajemnicy przed kilkudziesięciu lat. Warto mieć na uwadze, iż panna Davidson współpracuje także ze swoim ojcem, policjantem, który zleca jej kolejną sprawę do rozwiązania, jednocześnie coś przed nią ukrywając.
Oczywiście podobnie jak w przypadku Pierwszego grobu po lewej, tak i tutaj autorka równocześnie prowadzi czytelnika przez dwa wątki: wspomniany kryminalny (a właściwie dwa sensacyjno-detektywistyczne) oraz prywatny, oscylujący wokół życiowych perypetii sarkastycznej Kostuchy. Nieco mniej miejsca poświęcono Reyesowi, synowi Szatana, który co rusz pojawiał się i znikał, mieszając w głowie głównej bohaterce. Ukrył swoje ciało, chcąc w ten sposób pomóc Charley (inaczej Kostucha stałaby się łakomym kąskiem dla czyhających na nią demonów, które wykorzystałby by ją do wskazania drogi do Nieba), zaś z drugiej strony brak formy materialnej uniemożliwia mu powstrzymanie grasującej hordy wtargnięciem do niebiańskiej krainy (co jest równoznaczne z tym, iż Farrow przeobrazi się w Antychrysta). Oczywiście panna Davidson nie byłaby sobą, gdyby nie wpakowała się w kolejne tarapaty. Jeśli dodać do tego blogowanie o życiu więźniów i fanclub na czele z psychopatką udającą żonę Reyesa, to powstaje iście wybuchowa mieszanka.
Takie poprowadzenie fabuły sprawiło, iż w przeciwieństwie do pierwszego tomu, Drugi grób po prawej przypomina fantastyczną powieść kryminalną z zaledwie lekko zarysowanym wątkiem paranormal romance (relacja między Reyesem a Charley pozostała nadal na tym samym etapie). Ta część jest o wiele bardziej przesiąknięta czarnym humorem, a słodko-gorzkie zakończenie sprawia, iż protagonistka nie okazuje się kolejnym wcieleniem Mary Sue, lecz osoby, którą również spotykają trudności nie do pokonania.
Drugi tom okazał się o wiele bardziej dopracowany: wątek kryminalny jest znacznie bardziej skomplikowany i nie sposób go rozgryźć od razu, bardziej logicznie poprowadzony, a finalne wskazówki kim jest główny przestępca otrzymuje się zaledwie kilkanaście stron przed rozwiązaniem zagadki. Jest sensacja, jest romans, lecz brakuje w tym wszystkim wyważenia w doborze słownictwa. Miejscami zbyt bardzo rażą wulgaryzmy, które nie przystoją dorosłej kobiecie. Poczytuję to za minus dla Jones, ponieważ autorka nadal nie pojęła, iż sarkazm, ironia i kpina z otaczającej rzeczywistości nie musi być wyrażana w przeważającej części za pomocą wulgaryzmów.
Po Drugi grób po prawej można sięgnąć jako samodzielną powieść, ponieważ na łamach kart przewija się mnóstwo wskazówek i retrospekcji dotyczących głównych wydarzeń fabularnych poprzedniej części. Na plus można zaliczyć bardziej plastyczne opisy oraz jeszcze bardziej dynamiczną akcję. Całość wypada o wiele lepiej niż tom otwierający serię, niemniej nadal skierowany jest do tej samej grupy czytelników: miłośników romansu, lekkiego wątku kryminalnego i wielkiego misz-maszu z motywami biblijnymi (Antychryst, demony, wtargnięcie do Nieba). Jednym słowem pozycja idealna dla zwolenników Pierwszego grobu po lewej. Pozostali mogą sobie odpuścić, bowiem mogą poczuć się lekko rozczarowani.
Pattyczak
Tytuł: Drugi grób po lewej
Autor: Darynda Jones
Tytuł oryginalny: Second Grave On The Left
Seria: Charley Davidson, tom II
Tłumaczenie: Anna Pochłódka-Wątorek
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Data i miejsce wydania: 26/06/2013, Słupsk
Oprawa: miękka
Wydanie: I
Liczba stron: 386
ISBN: 978-83-61386-33-9
Recenzja pierwotnie ukazała się na stronie Gildii.
