Naczelna prawniczka szwedzkiej poczty stworzyła jedną z lepszych powieści kryminalnych, jakie ukazały się w ostatnich sześciu miesiącach na polskim rynku wydawniczym. Viveca Sten, autorka cyklu Morderstwa w Sandhamn, wykreowała psychologicznie wyważonych i zdroworozsądkowych bohaterów tropiących realistycznie przedstawione zbrodnie, które w połączeniu z aktualnymi problemami społecznymi skandynawskich nacji zyskały sobie rzesze wiernych czytelników na całym świecie. Pisarka stała się popularna do tego stopnia, iż na podstawie jej książek w 2010 roku rozpoczęto produkcję serialu zatytułowanego Morderstwa w Sandhamn, który doczekał się już pięciu sezonów. W stronę grozy to szósta część kryminalnej serii, której akcja rozgrywa się w małej rybackiej wiosce położonej na Archipelagu Sztokholmskim.
Dawni przyjaciele z dzieciństwa, prawniczka bankowej korporacji Nora Linde oraz inspektor policji kryminalnej Thomas Andreasson, spędzają razem Boże Narodzenie na wyspie Sandhamn. W drugi dzień świąt na plaży przy żeglarskim hotelu zostają znalezione zwłoki znanej korespondentki wojennej, Jeanette Thiels. Thomas musi przerwać wypoczynek, ponieważ bardzo szybko badania toksykologiczne wykazują, ze dziennikarka została zamordowana. Policyjny inspektor i jego koledzy z wydziału badań rozpoczynają żmudne śledztwo. Krok po kroku muszą zbadać każdy trop, jaki dosłownie wpada im w ręce. Jeden z nich prowadzi do ksenofobicznej organizacji Nowa Szwecja i jej charyzmatycznej przywódczyni, drugi poszlak wskazuje na byłego męża zamordowanej, który posunął się do odebrania życia żonie, byle tylko moc zatrzymać córkę przy sobie, zaś trzeci wskazuje na to, iż Jeanette była ciężko chora, umierała z powodu przerzutów nowotworowych, co wskazuje na próbę samobójczą. Jaka jest prawda?
Postacie wykreowane przez Sten są na tyle warte uwagi, na ile ich postawa, czyny i słowa są realistyczne. W książce nie ma miejsca na miejsca dla super inteligentnych geniuszy tropiących morderców, komputerowych speców od najnowszych technologii lub szlachetnych osób, chcących swoją postawą zmienić świat na lepsze. Nie, wręcz przeciwnie, na kartach W stronę grozy przewija się mnóstwo przeciętnych osób, które tak naprawdę niczym nie wyróżniają się z tłumu, pracują bo muszą, pracują by wspinać się po żmudnych stopniach kariery, pracują bo nie mają celu w swoim życiu. Nie ma przełomów, jest żmudna praca, która często niesie ze sobą nieporozumienia, kłótnie i sporo zszarganych nerwów. Interesujące, jak właśnie tak pozornie nijacy protagoniści stają się o wiele bliżsi serca czytelnika niż wykreowani na pół bogów bohaterowie z niekończącym się szczęściem i super zmysłem. I właśnie dlatego postać Thomasa, Nory i ich współpracowników są bardzo dobrze zarysowani pod kątem psychologicznym: odpowiedzialni, trzeźwo myślący, ale i popełniający błędy jak każdy z nas.
Biorąc pod uwagę wieloaspektowość poruszanych problemów, jakie trawią od środka skandynawskie (a i nie tylko) społeczeństwa, to książka Sten wypada bardzo na tle kryminalnej konkurencji: mobbing, ksenofobia, rasizm, poniżanie kobiet, wyśmiewanie orientacji seksualnej… autorka porusza wiele interesujących zagadnień, które od lat trafią szwedzkie społeczeństwo, a o których się głośno nie mówi. Widać, że autorka ma ambicje dorównać swoim najbardziej znanym konkurentom, warto tu wspomnieć takich twórców jak Stieg Larsson, Camilla Lackberg oraz Hakan Nesser.
Reasumując, W stronę grozy to naprawdę dobry kryminał. Lekki w odbiorze styl, żwawo prowadzona akcja, realistyczni bohaterowie oraz mnogość poruszanych wątków sprawia, iż nie sposób się nudzić przy prozie Viviecy Sten. Warto też mieć na względzie, iż książka została napisana w taki sposób, że może po nią sięgnąć każdy czytelnik, nawet ten niezaznajomiony z poprzednimi częściami serii.
Pattyczak
Tytuł: W stronę grozy
Autor: Viveca Sten
Cykl: Morderstwa w Sandhamn, tom VI
Tytuł oryginalny: I Farans Rikting 2013
Tłumaczenie: Anna Krochmal
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data i miejsce wydania: 18/05/2016 Warszawa
Oprawa: miękka
Wydanie: I
Liczba stron: 380
ISBN: 978-83-7554-828-0
Recenzja ukazała się najpierw na stronie Gildii Literatury.
