Uczucia, to jak postrzegamy innych ludzi czy otaczający świat albo reagujemy na pewne zdarzenia, tworzą i kształtują nasz charakter. Czym bylibyśmy, gdyby naszych wyborów i osądów nie definiowały emocje? Pustymi, posłusznymi wydmuszkami, które niczym roboty na ślepo wykonują powierzone im zadania? A może w ogóle by nas nie było? Co oznacza odebranie człowiekowi uczuć? To właśnie sferze emocji najwięcej miejsca poświęciła w swojej serii Lois Lowry.
Pokazała społeczeństwo, które nie zna słowa „uczuciowość”. W „Dawcy” autorka zabiera czytelnika do krainy, gdzie mieszkańcy przestrzegają zasad i przyjętych norm, nie wykraczają poza swoje kompetencje oraz powinności, zażywają pigułkę tłumiącą ich emocje. W najnowszej książce z cyklu – „Synu” – jeszcze raz powracamy do tego wypranego z uczuć środowiska. Po co?
Czwarty tom „Dawcy” to swego rodzaju spoiwo łączące trzy wcześniejsze historie. Czytelnik znowu odwiedza znany z pierwszej części świata – miejsce, gdzie rutyna i porządek stanowią główne wyznaczniki ludzkiego bytu, gdzie nie istnieją kolory, a prawdziwe uczucia są tłumione przez specjalne pigułki. Odbiorca poznaje czternastoletnią Klarę – dziewczynkę, która została wybrana na naczynie; służy społeczeństwu jako rodzicielka, zapewniając produkty dla nowych komórek rodzinnych. Podczas porodu dochodzi do komplikacji, przez co Klara traci certyfikat rodzenia i otrzymuje inne zadanie. Władze odsyłają protagonistkę do wylęgarni ryb. Klara nie jest jednak w stanie zapomnieć o dziecku, które urodziła – pragnie je odnaleźć. Czy jej się to uda?
Bardzo szybko czytelnik dowiaduje się, kim jest dziecko Klary i jakie powiązania istnieją pomiędzy nim, jego matką oraz bohaterami „Dawcy”. Trzeba przyznać, że Lois Lowry bardzo zgrabnie lawiruje pomiędzy poszczególnymi wątkami znanymi ze wcześniejszych tomów. Czytelnik poznaje nie tylko wydarzenia, które miały wpływ na pierwszą część, zwłaszcza te związane z dzieckiem Klary, ale i dalsze losy bohaterów pojawiających się w trzech poprzednich tomach . „Syn” to zwieńczenie całej serii, bardzo dobre zwieńczenie.
Książka została podzielona na trzy części – każda pokazuje inny etap w życiu głównej bohaterki. Akcja pierwszej partii ma miejsce w czarno-białym świecie. Klara, mimo że przynależy do określonej społeczności, czuje się samotna: nie posiada prawdziwych przyjaciół, rodziców, rodzeństwa. Jedyną osobą, która się dla niej liczy, jest jej dziecko. W świecie, gdzie panuje ład i porządek, nie ma uczuć, rutyna i pigułki zabijają wszelkie uczucia. To smutna kraina, ludzie stają się marionetkami, które z góry zajmują wyznaczone stanowiska, używają wybranych słów, przestrzegają zasad. Druga i trzecia część rozgrywa się już w innych miejscach – światach pełnych uczuć, gdzie życie człowieka nie jest z góry ustalone.
Bardzo ciekawym zabiegiem literackim, jaki pojawia się w powieści, jest wykorzystanie symboliki wody. „Wszystko powstało z wody i składa się z wody” – tak samo nowe życie Klary powstaje niejako dzięki temu żywiołowi. Bohaterka zostaje oczyszczona – zapomina o przeszłości, by móc wkroczyć w coś nowego. Autorka bawi się motywem wody, ale w sposób przemyślany.
„Syn” to idealne zwieńczenie cyklu o walce dobra ze złem, o bitwie o własne „ja”. Żywi bohaterowie, których losy chwytają czytelnika za serce, złożony świat przedstawiony oraz mnogość motywów powodują, że książka zachwyca. Czytelnik nie jest w stanie się od niej oderwać, dopóki nie pozna zakończenia całej historii. Lois Lowry wykreowała świat, w którym uczucia odgrywają ogromną rolę – człowiek ich pozbawiony jest bezwolną marionetką w rękach innych, nie potrafi podjąć samodzielnych decyzji, zawalczyć o lepsze jutro. To bardzo dobra seria, która zachwyci niejednego .
Katriona
Tytuł: Syn
Tytuł oryginalny: Son
Autor: Lois Lowry
Tytuł serii: Dawca
Tom serii: IV
Wydawnictwo: Galeria Książki
Przekład: Paulina Braiter
Data i miejsce wydania: 18.11.2015
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Wydanie: I
Format: 126 x 195 mm
Liczba stron: 392
ISBN: 978-83-64297-61-8
