Ostatnimi czasy tak naprawdę bardzo ciężko jest znaleźć dobrą książkę dla dorastających nastolatków, która w przystępny i, co ważniejsze, realistyczny sposób przedstawi fascynację związaną z pierwszą poważną miłością, trudnościami z rodzicami oraz sposobami radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Nie oszukujmy się, różnego rodzaju pozycje albo koncentrują się na opisie fizycznych doznań (jak chociażby Błąd Elle Kennedy) albo obdarowują bohaterki nieziemskimi mocami (seria książek Daryndy Jones zatytułowaną Charley Dawidson). W praktyce okazuje się, że znalezienie lekkiej i przyjemnej lektury łączącej w sobie słodko-gorzkie odcienie codziennego życia jest dość skomplikowane. Na szczęście Huntley Fitzpatrick udało się stworzyć powieść, w której główny prym nie wiedzie wątek miłosny, lecz świetnie ukazane rodzinne życie wieloosobowej rodziny Garretów. Samantha Reed wychowywana jest przez samotną, ale jednocześnie bardzo silną i niezależną matkę. Wraz ze starszą siostrą wiodą dostatnie życie, nie brak im niczego, mają nawet zabezpieczoną przyszłość w postaci odpowiednio wysokiego funduszu na studia. Dziewczyna nie ma praktycznie na co narzekać, w szkole świetnie jej się powodzi, dorabia w pobliskim klubie dla bogaczy i ma świetny kontakt ze swoją przyjaciółką Nan. Wszystko jest wręcz idealne: w domu panuje ład i porządek, każde rzecz ma określone miejsce, na wszystko jest wyznaczony czas. A jednak kiedy do domu obok…