Portafortunas

Dziewczyna z kabiny numer 10 okazała się naprawdę świetnym debiutem angielskiej pisarki Ruth Ware. I chociaż sama kreacja na bohaterkę nie była zaskakująca (kobieta z problemami psychicznymi i alkoholowymi), to jednak nadrabiała te braki fabuła, inspirowana silnie powieściami Agathy Christie. Niestety, kolejna książka – Gra w kłamstwa – nie utrzymuje poziomu swojej poprzedniczki. Sama fabuła przypomina bardzo Jedno z nas kłamie, z tym, że tutaj mamy do czynienia z dorosłymi kobietami skrywającymi mroczny sekret sprzed lat. Cztery przyjaciółki ze szkoły z internatem w Salten połączyła jedna z obietnic, która na zawsze związała je ze sobą, tajemnica, która przewróciła ich życie do góry nogami. Isa Wilde, Kate Atagon, Thea West i Fatima Chaudhry zaledwie jednym kłamstwem splotły swoje losy na całe życie. Narratorką Gry w kłamstwa Ruth Ware jest Isa Wilde, mama malutkiej Freyi i prawniczka służby publicznej. Siedemnaście lat temu cztery nastolatki w Salten House rozpoczęły grę w kłamstwa, która uczyniła z nich mistrzynie w mówieniu nieprawdy. Niemal każdy weekend spędzały w posiadłości Ambrosa Atagona, ojca Kate i nauczyciela malarstwa w liceum, do którego uczęszczały. Razem z Atagonem i Kate w pobliskim młynie mieszkał Luc Rochefort, którego Ambrose uważał za syna,. Kąpiele w rzece, opalanie się na pomoście i ogólna…

„The Sun” promuje Dziewczynę z kabiny numer 10 pióra Ruth Ware jako „połączenie powieści Agathy Christie z „Dziewczyną w pociągu”. Wzięłam głęboki oddech i pomyślałam: dlaczego ludzie piszą podobne książki, o co w tym chodzi? Jedynie porównanie do prozy Christie, twórczyni postaci detektywa Herkulesa Poirota, było zachętą do czytania. I dobrze się stało, że sięgnęłam po Ware, ponieważ jej książka ma na szczęście niewiele wspólnego z Dziewczyną z pociągu.  Bohaterki obu thrillerów łączy co najwyżej pociąg do nadużywania alkoholu, ale widać to ostatnio taki trend w pisaniu kryminalnych historii z kobietami w roli głównej (warto wspomnieć Pokochać noc i Kobietę w oknie). Laura Blacklock ma 32 lata i kochającego partnera Judaha Lewisa. Pracuje od 10 lat dla czasopisma „Velocity” i popija przy każdej nadającej się okazji. Pewnego razu Laura dostaje od szefowej gazety życiową szanse, która może otworzyć jej drzwi do awansu, o którym tak bardzo marzy. Rowan Lonsdale wysyła ją na dziewiczy rejs luksusowego statku wycieczkowego do Trondheim, z czego ma zdać relację, a gazecie przysporzyć nowego, hojnego sponsora. Właścicielem „Aurory Borealis”, z łac. „zorza polarna”, jest Lord Richard Bullmer, ożeniony z następczynią tronu Norwegii, Anne Lyngstad. Żona Brytyjczyka jest bardzo zamożną kobietą, co ma niesamowity wpływ na pozycję…