0
6/10
Obca (Diana Gabaldon) – recenzja
Powieść historyczna / 20 sierpnia 2015

Motyw podróży w czasie jest wątkiem wielokrotnie wykorzystywanym zarówno w literaturze, jak i filmie. Do podobnych przeniesień używano Zmieniacza Czasu (seria o przygodach Harry’ego Pottera), zaczarowaną łódź (cykl o Ulyssesie Moorze) czy nawet grę komputerową (Hyperversum).Diana Gabaldon pod wpływem serialu BBC Doctor Who postanowiła dodać swoją własną cegiełkę do tekstów kultury opowiadających o podróżach w czasie. Sposób tych niecodziennych wojaży odnalazła w legendach i dawnych wierzeniach. A samą powieść wzbogaciła odpowiednimi wątkami i stworzyła książkę, która zyskała sporą rzeszę czytelników. Ostatnimi czasy owa grupka powiększyła się za sprawą ekranizacji powieści. Serial Outlander (Starz) to jedna z najpopularniejszych produkcji telewizyjnych ostatnich dwóch lat, o czym może świadczyć choćby rozmach panelu i promocji na San Diego Comic-Con. Czy jednak zachwyty, zarówno nad książką, jak i jej ekranizacją, są uzasadnione? Akcja powieści rozpoczyna się w 1945 roku. Tuż po II wojnie światowej Claire i jej mąż Frank wybierają się w podróż do Szkocji, by przeżyć swój drugi miesiąc miodowy. Podczas samotnej wyprawy do pobliskich obelisków bohaterka po dotknięciu jednego z kamieni, zostaje przeniesiona do 1743 roku. W tych trudnych czasach – zbliża się powstanie jakobickie – protagonistka stara się odnaleźć drogę powrotną. Czy uda jej się wrócić do swoich czasów? Diana Gabaldon bardzo dokładnie…

0
9.7/10
Dom pająka (Paul Bowles) – recenzja

Na polską premierę trzeciej powieści Paula Bowlesa trzeba było czekać niemało, przeszło 50 lat. I chociaż zaledwie pięć powieści wyszło spod jego pióra, to w kraju dostępne zaledwie jeszcze dwie: Pod osłoną nieba oraz No więc dobrze (kolejne dwie czekają na tłumaczenie). Dom pająka, utwór traktujący o dziejach Maroka tuż przed odzyskaniem niepodległości, doczekał się polskiego wydania dzięki wydawnictwu Świat Książki. I chociaż długo trzeba było na nią czekać, to było warto, bowiem to doskonała powieść rewelacyjnie ukazująca perspektywę obcości i zetknięcia dwóch kultur. Fabuła książki rozgrywa się podczas okresu walki o niepodległość Maroka, które do tej pory znajdowało się pod zwierzchnictwem sił francuskich. Amerykański pisarz, John Stenham i jego przyjaciel malarz Moss zamieszkują w hotelu w Fezie,  miasta, które jest także domem dla Amara. Chłopak pochodzi z rodziny potomków proroka Mahometa. Ojciec Amara, sam Amar oraz jego brat Mustafa są uzdrowicielami i pełnią rolę duchowych doradców dla lokalnej społeczności muzułmańskiej. Stenham poszukuje inspiracji do napisania swojej przełomowej powieści, zachęcony przez Mossa, który odnalazł tu źródło ogromnej inspiracji malarskiej weny. W przeciwieństwie do obu mężczyzn, marzenia i pragnienia Mara nie koncentrują się na Fezie, lecz na samej Mekce. Każdy z bohaterów próbuje odizolować się od zewnętrznych sytuacji społeczno-politycznych, lecz nie…

Biała Maria (Hanna Krall) – recenzja
Powieść obyczajowa / 13 listopada 2014

 „Więc będąc oddany, bo walczyło się o dzisiejszą Polskę, przekonany byłem, że obowiązek spełniam.” [ Biała Maria – Hanna Krall] Biała Maria to od dawna oczekiwana, ostatnia książka wybitnej polskiej reportażystki, Hanny Krall. Jest to równocześnie najbardziej intymne dzieło autorki, zawierające osobiste refleksje dotyczące wczesnego dzieciństwa połączonego z problematyką trudnych stosunków polsko-żydowskich w czasie wojny, a także wiele lat po jej zakończeniu. Książka skomponowana jest z trzech, ściśle ze sobą powiązanych, części: Ósme przykazanie, Podwójne życie porucznika W oraz z Domu opieki. Każde z tych opowiadań składa się niejako z fragmentów wielkiej mozaiki, którą czytelnik musi  sam złożyć w całość, by móc rozkoszować się jej pięknem i jednocześnie odczuć wielkie cierpienie, ukryte za prostymi, bardzo często lakonicznie opisanymi, wydarzeniami. Całość łączy cud przetrwania żydowskiej dziewczynki pośród ludzkiego strachu i odwagi, lęku i honoru, wiary w ludzi i irracjonalnych uprzedzeń. Główna bohaterka – mała, „czarniutka” dziewczynka o pięknych oczach, lubiąca się chować w wielkiej, drewnianej szafie po latach wyjdzie, by dać świadectwo prawdzie o własnych doświadczeniach miłości i jednoczesnego braku pełnego zaufania ze strony spotykanych ludzi. Biała Maria ma również wiele znaczeń, trzy z ich są opisane w książce, kolejne interpretacje należą już wyłącznie do kompetencji czytelnika. Biała Maria to przede…