Wszyscy szanujący się gracze zapewne spędzili wiele godzin pochyleni nad planszówką Osadnicy z Catanu. Prawdziwi miłośnicy (a maniacy to już z pewnością) sięgnęli zapewne po powieść o Wikingach, która powstała na bazie popularnej gry planszowej. Książka (o tym samym tytule) uzyskała status bestselleru (dwukrotnie wznawianego w Polsce), zaś autorka, Rebecca Gable, zyskała opinię realistycznej i wiernej prawdziwie historycznej pisarki. W Niemczech należy ona do czołówki najlepiej sprzedających się twórców powieści historycznych i kryminałów. Niedawno opublikowana w Polsce powieść historyczna zatytułowana Bracia Hioba stanowi prawdziwą perełkę wśród swego gatunku.
XII wiek, Anglia. Trwa bratobójcza wojna o koronę między cesarzową Matyldą, która miała zostać królową Anglii a obecnym królem, Stefanem z Blois. Owe polityczne rozgrywki, knowania i spiski stanowią tło dla ukazania losów tytułowych Braci Hioba. Należy do nich tajemniczy Losian, normański szlachcic Simon de Clare, nawiedzony kapłan podający się za zmarłego króla Edmunda, syjamscy bracia Wulfryk i Godryk, Oswald, Luke i psychopatyczny arystokrata Regi. Większość z nich znalazła się na Wyspie z powodu wydanych wyroków mnichów z klasztoru św. Pankracego skazujących ich na podstawie wyglądu fizycznego lub dręczącej, długotrwałej i nieuleczalnej choroby: padaczka, zespół Downa, zrośnięcie ciałem i tym podobne. Spośród wszystkich bohaterów najbardziej wyróżnia się Losian, młodzieniec o cechach przywódczych, który stracił pamięć. Mężczyzna organizuje życie na odludnej umieralni: racjonuje posiłki, dba o bezpieczeństwo pozostałych więźniów zagrożonych przez mordercę i pedofila Regiego. Żyją na Wyspie Straceńców pozbawieni jakiejkolwiek nadziei na zmianę swego losu, aż do czasu straszliwej burzy, która umożliwia im ucieczkę z miejsca odosobnienia. Po uzyskaniu wolności, pod przywództwem Losiana, rozpoczynają drogę mającą na celu odnalezienie swojej tożsamości i miejsca pośród średniowiecznego społeczeństwa.
Godność w znoszeniu swoich cierpień łączy głównych bohaterów z postacią biblijnego Hioba: mimo wielkiego żalu, jaki noszą w sercu z powodu krzywd wyrządzonych przez otoczenie i bliskich im osób, mężczyźni nie utracili nadziei na lepsze życie i wiary w Boga. Jedyny, niechlubny wyjątek stanowi Reginald, będący symbolem mrocznej otchłani ludzkiej natury, dla której nie ma już ratunku. Niebezpieczny i wręcz odrażający bohater stanowi jedną z najciekawszych postaci występujących na kartach obszernej powieści, bowiem mimo awersji jaką wzbudza w czytelniku jednocześnie pociąga swoją nieustępliwością w szerzeniu wszelkich czynów będących uosobieniem wszelkich możliwych grzechów.
Rebecca Gable bardzo zręcznie przeplatuje wątki bohaterów z fikcyjnymi postaciami, znakomicie oddając złożoność problemu między Normanami i Anglosasami. Na kartach powieści aż roi się od mnogości problemów nurtujących XII-wiecznych mieszkańców Anglii: walka o władzę i majątek, rozterki spowodowane obciążającym piętnem przekazanym przez rodziców, brak akceptacji i nietolerancja ze względu na fizyczne ułomności, intrygi mające na celu odzyskanie tronu dla Matyldy. Bracia Hioba nie nudzą, akcja stopniowo się rozwija, odkrywając przed czytelnikiem kolejne tajemnice dotyczące osoby Losiana, który w przeszłości był możnym i wpływowym człowiekiem. Życie pozostałych skazańców również okazuje się być barwne i nieco zagadkowe. Wszystkie postacie, za wyjątkiem Regiego, wzbudzają w czytelniku sympatię. Gable, opisując ich tułacze losy, bardzo dobrze charakteryzuje przekrój ówczesnego społeczeństwa, od króla aż po zwykłego chłopa.
Stylistyka pisarki jest bardzo przyjemna w odbiorze: łagodna i ciepła narracja wydobywa z bohaterów pozytywne walory, jednocześnie umniejszając ich negatywne cechy charakteru. Styl opowieści jest zbliżony do twórczości Alexandra Dumasa, natomiast pod względem realizmu historycznego autorce jest bliżej do autora Katedry w Barcelonie. Obraz epoki jest realistyczny, autorka w zręczny sposób splata wydarzenia historyczne z ówcześnie panującymi i bardzo popularnymi legendami (m.in. o mordzie rytualnym i postaci św. Edmunda).
Bracia Hioba to doskonały przykład powieści walterscotowskiej mającej na celu przedstawienie charakteru epoki i zwyczajów w niej panujących. Mimo poruszania przygnębiających i niejednokrotnie trudnych problemów, z książki emanuje spokój i ciepło. Autorka potrafi stworzyć poruszającą powieść, w której każde wydarzenie ma swoje uzasadnienie, bez zbędnych i wydłużonych scen. Jednocześnie warto podkreślić, że Gable nie zaangażowała się emocjonalnie w ten okres historii, który przedstawiała. I choć podczas lektury wyraźnie zauważalna jest szeroka wiedza, jaką posiada literatka, to nie gra ona przysłowiowych pierwszych skrzypiec, ustępując miejsca ludzkim dramatom i walkom o godną egzystencję.
Bracia Hioba to wspaniała powieść pełna pięknych i wzniosłych idei, do których warto wracać. Rebecca Gable porusza zagadnienie dotyczące podstawowych wartości stanowiących o naszym człowieczeństwie i ich praktycznego zastosowania, a wszystko to na łamach blisko dziewięciuset stron. Pozycja warta swojej ceny i przede wszystkim cennego czasu.
Pattyczak
Tytuł: Bracia Hioba
Autor: Rebecca Gable
Wydanie oryginalne: Hiobs Bruder 2009
Gatunek: powieść historyczna
Tłumaczenie: Paulina Filippi – Lechowska
Wydawnictwo: Esprit SC
Data i miejsce wydania: Kraków, wrzesień 2013
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Format: 148x210mm
Wydanie: I
Liczba stron: 875
ISBN: 978-83-61989-97-4
Cena z okładki: 49,90zł
