XXI wiek to niewątpliwie czas mediów społecznościowych: Facebook, Instagram, Twitter i wiele innych portali daje możliwość zaistnienia, rozwoju, tworzenia pomysłów i idei, a także i nowych osobowości. Umożliwiają nawet manipulowanie ludźmi w taki sposób, że mogą uwierzyć w niewinność przestępcy lub obciążyć kogoś winą za niepopełniony czyn. Można także wykreować czarny PR, który będzie miał wpływ na postrzeganie innych ludzi. A gdyby spaczony umysł umieścić w ciele młodej kobiety? Czy powstanie piękno o demonicznej osobowości? Do czego może posunąć się taki zwyrodniały umysł i czy istnieją dla niego granice nie do przekroczenia? Czy w ogóle istnieje jakiekolwiek kres dla spaczonych umysłów? Odpowiedz na te pytania należy szukać w najnowszej powieści autorki Co kryją jej oczy zatytułowanej 13 minut.
Akcja thrillera Sary Pinborough toczy się w środowisku nastolatków: Natasha, Jenny i Hayley tworzą grupkę dziewcząt, która nadaje bieg życiu towarzyskiemu całej szkoły. Wyznaczają osoby mogące się do nich zbliżyć, zaistnieć i święcić odbitym światłem ich popularności. Obok tego blichtru żyją całkowicie normalne osoby, których nikt nie zauważa i nikt nie docenia. Rebecca, przyjaciółka Natashy z dzieciństwa oraz Hannah tworzą „najniższy szczebel drabiny społecznej” według dziewczyny.
Pewnego chłodnego poranka Jamie McMahon na spacerze ze swoim psem Biscuitem znajduje topielca w miejscowej rzece, rusza mu na ratunek, wydobywając z wody młodą dziewczynę. Wydaje się, że nie żyje, jednak po długiej reanimacji udaje mu się przywrócić ją do życia. Natasha Howland była nieżywa przez tytułowe 13 minut. W jaki sposób znalazła się w rzece? Czy ktoś jej w tym pomógł? Nieszczęśliwy wypadek czy może próba morderstwa? Inspektor policji Bennett rozpoczyna śledztwo, aby wyjaśnić wszelkie wątpliwości, zaś dr Annabel Harvey pomaga jej odzyskać utraconą pamięć.
Początek książki Sary Pinborough rozpoczyna się dość ciekawie, ale im bliżej końca opowieści, to okazuje się, że pomysł autorki nie jest nowy. Tajemnice skryte w umyśle i lęki z tym związane, manipulacja otoczeniem i ukryte żądze są motorem napędowym spaczonego umysłu. Dojrzały literacko miłośnik thrillerów bez większego trudu domyśli się zakończenia całej historii. 13 minut to raczej książka dla osób rozpoczynających przygodę z tym gatunkiem literackim. Przypomniało mi cykl Pretty Little Liars, tylko znacznie bardziej więzły i dojrzalszy pod względem kreacji psychologicznej bohaterek.
Mężczyźni, podobnie jak w poprzedniej, moim zdaniem o wiele lepszej powieści Co kryją jej oczy, stanowią jedynie tło dla opowieści o wnętrzu kobiecego umysłu. Są jedynie drugoplanowymi postaciami życia wewnętrznego przedstawicielek płci pięknej. Sarah Pinborough bardzo dużo uwagi poświęca tajemnicom ukrytym w kobiecych sercach i dążeniom do ich realizacji. I to właśnie stanowi wspólny mianownik 13 minut z poprzednią powieścią Angielki. Zło i jego mroczna realizacja nie sa jedynie domeną mężczyzn. Coraz częściej pojawiają się bohaterki ponurych, ciężkich psychologicznie opowieści, czego przykładem jest chociażby omawiana książka oraz powieść Ali Land Ja dobra zła.
13 minut to byłby całkiem udany thriller gdyby nie to, iż 16-latka rozwiązuje cała zagadkę, a inspektor Bennett, pomimo specjalistycznego wykształcenia, nie zbliżył się nawet do ustalenia prawdy. Pinborough opisuje także powody, dla których warto grać w szachy i trudno się z tym nie zgodzić, stanowi to jakoby cała puentę powieści i wskazówkę do rozwiązania niejednego problemu. Chcecie wiedzieć o czym mowa? Zachęcam zatem do lektury 13 minut, aby poznać rozwiązanie szachowej tajemnicy.
Za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego serdecznie dziękuję wydawnictwu
Prószyński Media
Pattyczak
Tytuł: 13 minut
Tytuł oryginalny: 13 minutes 2016
Tłumaczenie: Maciejka Mazan
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data i miejsce wydania: 16/01/2018 Warszawa
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Wydanie: I
Liczba stron: 425
ISBN: 978-83-8123-099-5
Strona wydawnictwa: 13 minut wyd. Prószyński
