0
8.2/10
Ponieważ Cię kocham (Guillaume Musso)
Powieść obyczajowa / 2 września 2016

Kiedy słynna artystka Nicole zostaje napadnięta przez lokalnego rzezimieszka nie przypuszcza, że ten dzień odmieni jej życie. Okazuje się, że przed bandytą obronił ją jakiś bezdomny, z wytarganymi ubraniami, długim zarostem i nieco odurzającym zapachem. Okazało się, że tym kimś był jej mąż, który dwa lata temu opuścił ich rodzinny dom. Dokładnie 24 miesiące wcześniej cieszył się sławą i opinią jednego z najlepszych amerykańskich psychologów, który jest w stanie podnieść niemal każdego pacjenta z nawet najbardziej dotkliwej traumy. Jednak kiedy Marka samego dotyka tragedia – jego córka w środku dnia ginie w centrum handlowym bez jakiegokolwiek śladu – to wydarzenie staje się punktem zwrotnym w życiu mężczyzny. Miesiące poszukiwań nie dają efektu, małżeństwo zaczyna się rozsypywać, śledztwo stoi w miejscu, praca nie przynosi ulgi, a w sercu z dnia na dzień rośnie dziura po stracie ukochanej pięcioletniej Layli. Kilka dni po niespodziewanym spotkaniu małżonków Mark otrzymuje wiadomość, iż odnaleziono jego córkę, dokładnie pięć lat po jej zaginięciu. Ma sam, nagle bez Nicole, która zrezygnowała w ostatnim momencie z podróży, przelecieć pół kraju i odebrać ukochane dziecko. Wszystko idzie zgodnie z planem do momentu aż jedna osoba ostrzega mężczyznę, iż jego małżonka od początku wiedziała o losie ich maleństwa i ukrywała…

0
8.7/10
Potem (Guillaume Musso)
Powieść obyczajowa / 12 sierpnia 2016

Historia Nathana del Amico nie byłaby w ogóle zaskakująca, gdyby nie fakt, iż w swoim życiu doświadczył cudu. Losy nowojorskiego adwokata mogą kojarzyć się z dobrym kinem obyczajowym: jego matka, służąca u jednej z bogatych rodzin, robi wszystko, by jej syn skończył uczelnie i  miał lepsze, dostatnie życie. Nathan kończy studia z wyróżnieniem, żeni się z Mallory, córką pracodawcy jego rodzicielki i bardzo szybko zapomina o swoim pochodzeniu. Pnie się po szczeblach kariery, rozwija zawodowe kontakty i zdobywa kolejne tysiące dolarów na koncie. I chociaż cierpi na tym nie tylko jego relacja z matką, ale także życie osobiste (Mallory postawiła odejść od męża pracoholika), to Nathan sobie wmawia, że ma jeszcze czas na zmiany i naprawę swoich błędów. Jakże się dziwi, kiedy pewnego dnia do gabinetu puka doktor Garrett Goodrich, powszechnie znany i szanowany chirurg, twierdząc, iż del Amico wkrótce spotka się ze śmiercią i będzie to naprawdę bolesne doświadczenie. Nathan początkowo bierze go za, krótko mówiąc, wariata, kogoś obłąkanego na umyśle, jednak gdy zaczyna prowadzić małe dochodzenie i okazuje się, że Goodrich mówi prawdę, to zaczyna całkowicie inaczej postrzegać ostatnie dni swego życia. Mylicie się sądząc, że bohater od razu poleci do żony ratować swoje małżeństwo i zacznie spędzać…

0
7/10
Zanim się pojawiłeś (Jojo Moyes)
Powieść obyczajowa / 27 lipca 2016

Co stoi za sukcesem Zanim się pojawiłeś, które zostało sprzedane w ponad 6-ciu milionach egzemplarzy na całym świecie i to jeszcze przed oficjalną ekranizacją? Czym powieść Jojo Moyes różni się od setek romansów? Uważam, iż wynika to z dwóch przyczyn: braku happy endu oraz próby przedstawienia problemu eutanazji w niebanalnym, dotychczas niespotykanym ujęciu. Jednak zanim pokuszę się o rozwinięcie i wyjaśnienie mojej tezy, kilka słów o fabule. Louisa (Lou) Clark to 26-letnia dziewczyna, której wydaje się, że jest szczęśliwa. Ma chłopaka, pracę w kawiarni, nieco uparta siostrę, ale generalnie jakoś się jej wiedzie. Do czasu, aż traci pracę, a chłopak jej marzeń woli uprawiać sporty i startować w konkursach niż spędzać czas z ukochaną. Lou nie wie, co ma zrobić ze swoim życiem, bo dotychczas to raczej los za nią decydował. I nie, nie jest dojrzała kobietą, która wie czego chce w życiu. To zagubiona dziewczyna, nie wie co ma teraz począć, ciężko jest cokolwiek zacząć nowego i czuje się zwyczajnie zagubiona i skołowana. A jednak życie rzuca jej kolejne kłody pod nogi, kiedy to widmo rodzinnego ubóstwa zmusza ją po podjęcia pracy u lokalnych bogaczy, których syn uległ ciężkiemu kalectwu. I tak oto pojawia się William (Will) Traynor –…

0
8/10
Dom służących (Kathleen Grissom)
Powieść obyczajowa / 16 lipca 2016

Rodzice Lavinii postanawiają sprzedać wszystko co mają i wyruszyć z Irlandii w podróż do Ameryki, by tam od nowa ułożyć sobie życie. Jest rok 1791, kiedy dziewczynka trafia do domu państwa Pyke’ów jako pomoc domowa. Jej rodzice zmarli w trakcie drogi, zaś młodszy brat zaginął w niewiadomych okolicznościach. Lavinia trafia pod opiekę Belli, nieślubnej córki właściciela plantacji tytoniu w Wirginii, kapitana Jamesa Pyke’a, oraz jego ciemnoskórej pracownicy. Wraz z pozostałymi pracownikami mieszka w tak zwanym domu kuchennym (oryginalny tytuł powieści brzmi The Kitchen House), czyli w owym budynku służby, wokół którego skupiają się główne wydarzenia. Kolejne lata ukazują zmiany, jakie zachodziły w posiadłości Pyke’ów, w tym życiowe tragedie zarówno właścicieli, jak i ich ciemnoskórych pracowników. Akcja rozgrywa się na przestrzeni kilkudziesięciu lat i daje sposobność zapoznania się z biografiami kilkunastu osób. Fabuła została ukazana z dwojakiej perspektywy: z jednej strony świat bogaczy widziany oczami początkowo 7-letniej Lavinii, która nie zauważa wielu dramatycznych wydarzeń i zajść między poszczególnymi mieszkańcami plantacji, zaś z drugiej – jest uzupełniana narracją Belli, odkrywającej kolejno tajemnice i głęboko skrywane sekrety. Dom służących to powieść realistyczna, nie sposób uświadczyć w niej brutalnych i wstrząsających opisów traktowania czarnoskórych osób, a jednocześnie nie pozbawia często dramatycznej i zatrważającej krew…

0
5.3/10
Perska zazdrość (Laila Shukri)
Powieść obyczajowa / 6 lipca 2016

Perska miłość, chociaż na pierwszy rzut oka wydawała się pełną uprzedzeń i stereotypów powieścią, okazała się niebanalną książką o różnych obliczach życia kobiet na Bliskim Wschodzie. Twórczość Laili Shakri, Polki mieszkającej w arabskich krajach, skupiała się za zarysowaniu losów dwóch rodaczek: młodej Lidki, która padła ofiarą okrucieństwa teściowej i męża pragnącego jej śmierci oraz Joanny, żyjącej w luksusie byłej stewardessy, szczęśliwej żony i matki u boku niebotycznie bogatego Aliego. W niejakiej kontynuacji, Perskiej zazdrości (która tak naprawdę stanowi samodzielną powieść), autorka skupia się na życiu Polki, która o mały włos nie utraciła tego, co najcenniejsze. Przepych, luksus, bogactwo i dobrobyt – mąż Joanny jest w stanie zrobić/kupić/zdobyć wszystko, by spełnić zachcianki ukochanej kobiety. I tak mija rok za rokiem. Polka lata prywatnym samolotem do Londynu na wakacje, na Fashion Week do Paryża, jada kolacje wraz ze swoja przyjaciółką Angeliką w najdroższym hotelu świata oraz wydaje po kilkadziesiąt tysięcy dolarów w trakcie jednego wyjścia na zakupy. Jakby tego było mało, Aśka całkowicie straciła z oczu to, co najcenniejsze. Zapomniała kim jest i skąd pochodzi. Potrafi zrobić awanturę kelnerce za to, że nie przyniosła jej wystarczająco zimnego soku z kiwi lub truskawek, wykrzyczeć mężowi, iż jest skąpy, bo nie chce jej kupić…

1
9/10
Fatum i Furia (Lauren Groff)
Powieść obyczajowa / 3 maja 2016

Teoretycznie Lauren Groff sięgnęła po dość utarty schemat przedstawienia tej samej historii z dwóch różnych perspektyw, na dodatek używając do tego dziejów młodego małżeństwa. W praktyce autorka stworzyła przepiękną, pełną erudycji prozę, wypełnioną licznymi aluzjami literackimi, pełną niedopowiedzeń, opisaną dojrzałym, niezwykle emocjonalnym i subtelnym językiem. Fatum i Furia jest historią miłości dwojga osób, między którymi nie powinno narodzić się jakiekolwiek uczucie: Lancelot „Lotto” Satterwhite jest złotym dzieckiem rodziców, a zwłaszcza umiłowanym przez swoją matkę Antoinette; pierworodnym, któremu niczego w życiu nie brakuje, osiąga sukcesy na kolejnych szczeblach edukacji, jest w stanie zaciągnąć każdą dziewczynę do łóżka, a przy tym jest niesamowicie bogaty, bowiem pochodzi z majętnej rodziny południowców. Kiedy pierwszy raz spotyka na swej drodze zimną i elegancką Mathilde, o której nic nie wie, postanawia się z nią ożenić zaledwie po dwóch tygodniach znajomości. Wbrew woli matki,  w ciągu paru dni zmienia o 180 stopni swoje życie: przeprowadza się do maleńkiego mieszkania i, będąc na utrzymaniu młodej żony, zaczyna stawiać pierwsze kroki w branży teatralnej. Historia trwającego 24 lata  małżeństwa mądrej kobiety wspierającej karierę zdolnego dramatopisarza na pierwszy rzut oka wydaje się być bardzo poprawna. Dopiero wgłębiając się w szczegóły okazuje się, że istnieje bardzo wiele luk oraz niejasności, które…

0
9.2/10
Kain (Jose Saramago)
Powieść obyczajowa / 13 marca 2016

Saramago już raz podpadł wszystkim chrześcijanom, kiedy opublikował swoją niezwykle kontrowersyjną powieść Ewangelia według Jezusa Chrystusa. Ostatnia książka spisana krótko przed śmiercią również oscyluje wokół tematyki biblijnej, bowiem autor, poruszając się w obrębie Starego Przymierza, dotyka postaci Kaina i przedstawia go jako nonkonformistę toczącego nierówną walkę ze swym Stwórcą. Narracja historii o pierwszym bratobójcy na Ziemi rozpoczyna się od przedstawienia dziejów stworzenia człowieka. Kolejne strony ukazują, bardzo często zaskakujące, oblicze wydarzeń związanych z wygnaniem z Edenu. Tak naprawdę zostały one przedstawione w całkowicie inny sposób niż jest on znany z biblijnego przekazu: tu osoba Boga jest niejako synonimem władcy niedbającego o losy swoich wiernych, którego kolejne decyzje wynikają z chwilowego kaprysu, niezadowolenia lub pogardy dla rodzaju ludzkiego. Narrator wyszydza na każdym kroku swoisty kontrakt, jaki został zawarty między Bogiem a Kainem. Dotyka trudnego tematu istoty boskości i człowieczeństwa, pokazując ich ciemne strony. Podobna, miejscami ironiczna i pełna sarkazmu narracja dotyczy także postaci Kaina, który po zabójstwie Abla został wygnany z rodzinnego domu. Udał się w podróż do miasta, gdzie rozpoczął nowe życie (warto wspomnieć, iż Adam i Ewa byli „pierwszymi ludźmi w raju” a nie na Ziemi, jak błędnie uważa większość czytelników, na co zwraca uwagę sam narrator). Wszedł on…

0
8.5/10
Honor krwi (Tom Wolfe)
Powieść obyczajowa / 7 lutego 2016

Zarówno w europejskich, jak i amerykańskich mediach dziennikarze i współprowadzący programy starają się unikać kontrowersyjnych wypowiedzi, które oscylują wokół różnic światopoglądowych (zwłaszcza wyznawanej religii) oraz koloru skóry (chyba każdy słyszał o przepychankach o rasistowską wymowę wiersza Tuwima Murzynek Bambo i zakazie używania takich leksemów, jak „murzyn”, „czarny” itp.). Wyjątek od tej reguły poprawności politycznej stanowią animowane filmy dla dorosłych (głównie South Park i Family Guy) oraz… literatura. Tom Wolfe, autor znakomitej powieści Nazywam się Charlotte Simmons, tym razem wziął na warsztat mniejszości etniczne, opisując choroby społeczne toczące Amerykanów i stawiając im dość wstrząsającą diagnozę. Historia, jaka rozgrywa się na kartach Honoru krwi, (mimo sporej objętości – nieco ponad 700 stron), nie jest zbyt rozbudowana. Akcja powieści rozgrywa się we współczesnym Miami, mieście-tyglu różnorodnych mniejszości narodowych, wyznaniowych oraz światopoglądowych. Młody, bo raptem 22-letni policjant kubańskiego pochodzenia, Nestor Camacho, przypadkowo przyczynia sie do deportacji przeciwnika rządow Fidela Castro (czytaj: nieumyślnie skazał go na śmierć). Został wyznaczony do akcji uratowania zdesperowanego imigranta, który utknął na maszcie statku, który – nie dotknąwszy jeszcze amerykańskiej ziemi – musiał zostać odesłany z powrotem do kraju, z którego pochodzi. W przeciągu kilku godzin duma i poczucie spełnionego obowiązku związane z uratowaniem Kubańczyka przemieniają się w irytację, złość…

0
9/10
Świat według Garpa (John Irving)
Powieść obyczajowa / 28 stycznia 2016

Kiedy w 1976 roku światło dziennie ujrzała nowa powieść amerykańskiego pisarza, Johna Irvinga, mało który czytelnik mógł przypuszczać, iż za kilka lat jej ekranizacja Świat według Garpa z Robinem Williamsem w roli tytułowego bohatera, podbije serca widzów i stanie się przyczynkiem do głębszej refleksji krytyków nad ironią ludzkiego losu. I chociaż jest to najbardziej znana powieść laureata Oscara, to jednak wieczną sławę przyniosła mu wygrana nominacja za najlepszy scenariusz adaptowany z filmu Wbrew regułom, który stworzył na podstawie własnej książki Regulamin tłoczni win. Kto oglądał jeden z powyższych tytułów, będzie miał względny ogląd, z jakiego typu prozą będzie miał do czynienia, sięgając po papierowy pierwowzór Świata według Garpa. Pełen ironii język będzie towarzyszył czytelnikowi w nawet najbardziej absurdalnych sytuacjach, oddając przewrotne życie głównego bohatera, S.T. Garpa. Już samo miejsce poczęcia głównego bohatera było zaskakujące i co najmniej budzące wątpliwości, bowiem matka protagonisty, pochodząca z bardzo konserwatywnej rodziny, oznajmiła swoim rodzicom, iż urodzi dziecko, które powstało jako efekt pielęgniarskiej opieki nad rannym żołnierzem. Ojciec Garpa nie pamięta, kiedy to się stało, a na dodatek dość szybko umiera na skutek poniesionych w czasie II wojny światowej ran. Rodzicielka chowa chłopca w liberalnym, aseksualnym duchu, co widać już chociażby w inicjałach imienia bohatera…

0
4/10
Sekta egoistów (Eric Emmanuel Schmitt)
Powieść obyczajowa / 12 stycznia 2016

Eric Emmanuel Schmitt zaskarbił serca polskich czytelników dzięki wzruszającym powieściom o dojrzewaniu, tolerancji, miłości, odmienności i wyrozumiałości. Oskar i Pani Róża, Dziecko Noego, Pan Ibrahim i kwiaty Koranu, Tajemnica pani Ming to utwory, których życiowe mądrości i pytania o sens człowieczeństwa, koegzystencję odmienności, nienawiści i cierpienia odzwierciedlają bolączki współczesnych narodów. Sięgając po niedawno opublikowaną, pierwszy utwór Francuza można czuć pewnego rodzaju niedosyt: nie jest to książka na tak wysokim poziomie, do jakiego przyzwyczaiły lektura uprzednio wydanych powieści. Młody mężczyzna o imieniu Gerard, podczas badań naukowych do językoznawczej pracy doktorskiej, znajduje w starej bibliotece wzmiankę o tajemniczej Sekcie Egoistów założonej przez Gasparda. Im mniej informacji może znaleźć na jego temat, tym bardziej zaczyna się fascynować jego osobą. Bohater porzuca swój projekt i zaczyna podróż po Europie. Coraz bardziej ogarniająca go obsesja sprawia, iż życie Gerarda zaczyna przypominać żywot szaleńca oderwanego od rzeczywistości. A samo zakończenie powieści zaskakuje i pozwala zweryfikować wszystkie emocje, jakie towarzyszyły lekturze. Sekta egoistów to taka literacka wydmuszka: niby piękna, kusząca, ale tak naprawdę nic sobą nie reprezentująca. Treść utworu skupia się w lwiej części na ukazywaniu rozważań filozoficznych, jakie propagował Gaspard: liczy się własne samozadowolenie nad szczęście i godność innych ludzi. Oświeceniowy filozof swoimi śmiałymi tezami przekracza…