Czy może by coś gorszego niż mieszkanie w wiosce na odludziu? Owszem, ta wioska może znajdować się na pustyni Miraji: wszędzie piasek, piach, piaszczysko i powszechnie panująca beznadzieja. Amani Al’Hiza, nastoletnia bohaterka marzy o tym, aby wyrwać się z Dustwalku i spod ciężkiej ręki swego wuja, tyrana i despoty niepozwalającego jej decydować o własnym losie. Kraj rządzony jest przez Sułtana, która zajął i po części okupuje ziemię z armią Gallanów. Na dodatek w zakamarkach czają się rebelianci. To świat stosunkowo brutalny, bezwzględne. Liczy się posłuszeństwo jako najwyżej ceniona wartość. Wszelkie próby przeciwstawienia woli rządzących okazują się śmiertelnie niebezpieczne. Na szczęście wątek główny nie koncentruje się na walkach między uzurpatorem i lokalną ludnością, lecz na losach młodej, zadziornej i w gruncie rzeczy bardzo pyskatej nastolatki. Dziewczyna chce znaleźć swój kąt na ziemi w Izmanie (stolicy Miraji) i aby to spełnić potrzebuje tylko trochę gotówki. Jak 17-latka może w szybki i dyskretny sposób zdobyć pieniądze? Biorąc udział w nielegalnym konkursie strzelniczym w chłopięcym przebraniu! Jej misterny plan legł w gruzach, kiedy na jej drodze pojawił się przystojny Jim – po części sprzymierzeniec, a po części i wróg, który wraz z Amani postanawia przebyć pustynię. Przy okazji okazuje się, że oboje zostali oskarżeni…