O ile w Czasie żelaza wydarzenia rozgrywające się w książce dotyczyły zaledwie niewielkiego obszaru królestwa Maidun i trwały kilkanaście tygodni, o tyle w Żelaznej wojnie mamy do czynienia z fabułą rozłożoną na przestrzeni kilku lat w niemal całej Zachodniej Europy (Irlandia, Galia, tereny Rzymu). Czytelnik towarzyszy bohaterom w przemierzaniu kolejnych krain, które są podbijane przez Juliusza Cezara, obserwując, jak zwycięstwo wygląda z perspektywy zarówno jego, jak i pokonanych ludów (lub tych, które wkrótce stawią czoła armii rzymskiej). Dominuje perspektywa wojenna: tak pod względem przedstawienia kolejnych ruchów wojsk, jak i opisów rozmów oraz negocjacji prowadzonych przy politycznych stołach. Zaskakująco ukazana została imperialna stolica, Rzym: to miejsce wpływające na poglądy człowieka do tego stopnia, iż potrafi opowiedzieć się przeciwko współbraciom, co można zauważyć w postaci Ragnalla (Owczy Król), który, wysłany na misję dyplomatyczną, diametralnie zmienił swoje stanowisko, twardo opowiadając się za rządami Cezara. Dalsze losy namiestników z pierwszego tomu (Cardena, Chamanki i Atlasa) udowadniają, iż w czasie wojennych zawieruch liczy się bystrość umysłu, hardość charakteru oraz łut szczęścia. Ciekawa jest próba ukazania podbojów kolejnych ziem. Z jednej strony wydawać się może, że rzymskie wojsko niesie ze sobą kaganiec oświaty, jaką stanowi nowoczesne (jak na tamte czasy) cywilizowane społeczeństwo rządzone przez mądrych władców, z…
Tworzenie opowieści, które mają za zadanie wypełnić pustkę w tak zwanych białych kartach historii ludzkości wcale nie jest prostym zadaniem. Wiąże się to nie tylko z koniecznością pieczołowitego odtworzenia ówczesnych detali polityczno-kulturowych, ale przede wszystkim ze zdobyciem wiedzą na temat codziennego życia, sposobu myślenia oraz etyki i systemu wartości. Dodatkowo dochodzi kwestia stworzenia wiarygodnych bohaterów oraz zręczne wymyślenie fabuły, która bez problemu będzie się zazębiać z prawdziwymi wydarzeniami. Debiutancka powieść Angusa Watsona Czas żelaza to właśnie przykład tego typu książki. Akcja pierwszego tomu otwierającego nową trylogię rozgrywa się kilkanaście lat przed narodzinami Jezusa Chrystusa, dokładnie w 61r.p.n.e. na terenie Wysp Brytyjskich. Bardzo ważne jest przedstawienie zarysu najważniejszych wydarzeń ówczesnych czasów, bowiem to one wyznaczają oś fabularną i determinują kolejne działania bohaterów. Archeolodzy zgodnie przyznają, iż zachowało się bardzo niewiele informacji na temat tak zwanej epoki żelaza (800-43r.p.n.e.), w której żyli brytyjscy Celtowie. Nie znali oni pisma, a główne informacje na ich temat pochodzą z pamiętników Juliusza Cezara. Historycy skłaniają się do tezy, iż Rzymianin dowodził dwoma atakami na Brytanię, niemniej nie istnieją żadne dowody potwierdzające ów fakt. Podejrzewa się, iż Celtowie posiadali miasta z fortyfikacjami obronnymi oraz utwardzone drogi jeszcze przez atakiem Cezara. Autor, bazując na materiałach źródłowych oraz wiedzy…