Portafortunas

John Green to amerykański autor książek skierowanych do młodego czytelnika. Jego utwory chwytają za serce, wzruszają i zmuszają do myślenia. Kwestią czasu  było więc sięgnięcie po dzieła tego autora w celu ich ekranizacji. Rok temu w kinach pojawił się film oparty na książce Gwiazd naszych wina, teraz producenci sięgnęli po inny utwór Greena – Papierowe Miasta. Dla niektórych ekranizacja jakiejś książki to doskonały powód do sięgnięcia po jej książkowy pierwowzór – w celu porównania z kinową produkcją, uzupełnienia luk, jakie się w niej pojawiły czy z czystej ciekawości.  W przypadku Papierowych Miast rzeczywiście warto sięgnąć po powieść, gdyż film nie oddaje całej magii i ducha pozycji. Książka Greena jest zresztą idealną wakacyjną lekturą. Odkąd Quentin sięga pamięcią był szalenie zakochany w swojej sąsiadce, dawnej przyjaciółce, Margo. Kiedyś, jako dzieciaki, spędzali ze sobą każdą wolną chwilę, przeżywali najrozmaitsze przygody. Jednak pewnego dnia, tuż po odnalezieniu przez bohaterów zwłok mężczyzny, ich relacje oziębiły się – każde z nich poszło własną drogą, znalazło nowych znajomych. Margo stała się szkolną królową, natomiast Quentin zadowolił się życiem w cieniu. Mijają szkolne lata, zbliża się rozdanie dyplomów. Kilkanaście dni przed zakończeniem szkoły Margo prosi Quentina o pomoc w wypełnieniu jedenastu zadań. Chłopak, choć niechętnie, zgadza się towarzyszyć…

W śnieżną noc to tak naprawdę jedna książka napisana przez troje popularnych amerykańskich pisarzy. Błądzi ten, kto sądzi, iż to niezależne od siebie teksty. Łączy ich nie tylko tytułowy świąteczny wątek o miłości, ale także gorąca kawa w Starbucksie, placki ziemniaczane w Waffle House i śnieżyca stulecia w niewielkim miasteczku Gracetown. Podróż wigilijna jest wprowadzeniem do świata amerykańskich nastolatków i ich miłosnych perypetii. Każde opowiadanie to w rzeczywistości rozwinięcie tych samych wydarzeń z perspektywy danej postaci.  Warto podkreślić, iż każde opowiadanie nie jest zbytnio przesłodzone, bardzo często za uśmiechem bohatera skrywa się głęboko ukryte cierpienie z powodu złamanego serca. Autorom bardzo dobrze udało się oddać emocjonalne rozterki młodych ludzi i ich sposób postrzegania otaczającego ich świata. Bardzo ciekawie zostali zarysowani bohaterowie powieści. Niby każdy z nich jest scharakteryzowany w odmienny sposób, niemniej łączy ich kilka wspólnych cech. To młode, zagubione w świecie dorosłych osoby, które przeżywają pierwsze uniesienia miłosne, rozczarowania i konflikty z najbliższymi. Ich pierwszą obroną przez wszelkimi kłopotami jest ironia i emocjonalny dystans wobec różnorodnych sytuacji. Nastolatkowie boją się obnażyć swoje prawdziwe uczucia, dlatego tak często skrywają się za fasadą pozornego spokoju, niemniej ich sercem targa ogromna burza emocji. Z każdej strony opowiadań wylewa się humor. Komizm sytuacyjny,…