W 1925, ósmym roku rewolucji, Michaił Bułhakow został zaproszony na urodzinowe przyjęcie do rodziny Gradowów. Uroczystość miała miejsce w podmoskiewskim Srebrnym Borze, a jubilatką była Mary, żona profesora Borysa Gradowa (uznanego chirurga, którego pacjentami są członkowie najwyższej władzy ZSRR) i matka trojga ich dorosłych dzieci: Nikity – dowódcy Armii Czerwonej, Kiryła – dogmatycznego marksisty utożsamiający się z proletariatem robotniczo-chłopskim oraz Niny, awangardowej poetki, zwolenniczki Lwa Trockiego walczącego z Józefem Stalinem o władzę w partii i nad całym Związkiem Sowieckim. Małżeństwo Gradów przynależy do przedrewolucyjnej rosyjskiej inteligencji, z wartościami opartymi na moralności i zasadach dobrego wychowania. Z kolei ich dzieci są pod silnym wpływem dokonań rewolucyjnych na tle obyczajowym oraz kulturowym. Zderzenie tych dwóch światów, starych i nowych obyczajów, wartości i spojrzenia na człowieka stanowi początek historii Wasilija Aksionowa zatytułowanej Saga moskiewska. W trakcie przyjęcia Borys Gradow zostaje wezwany do szpitala, aby zoperować komisarza ludowego (Frunza), niezbyt cieszącego się poparciem ze strony Stalina. Profesor jest lekarzem z dziada pradziada ( i to dosłownie, bowiem to trzecie pokolenie fascynujące się medycyną) dla którego każdy pacjent, bez względu na status społeczny, ma takie samo prawo do zachowania godności i do ratowania jego życia za wszelką cenę. Kiedy mężczyzna orientuje się, że Frunze ma…