1
10/10
Jak to możliwe? (Kathy Wollard)
Proza dziecięca / 3 stycznia 2017

Niesamowicie wartościowa zarówno z naukowego, jak i dydaktycznego punktu książka dla dorastających czytelników zatytułowana Jak to możliwe? Odpowiedzi na pytania ciekawskich dzieci to przedstawiona w formie pytań i odpowiedzi opowieść o otaczającym nas świecie. Dokładnie 175 zapytań zostaje rozwiązanych dzięki przytoczeniu najnowszych badań naukowych zaprezentowanych w naprawdę przystępny i zrozumiały sposób.

0
9.3/10
Jak zbudować samochód? Historyjka techniczna (Martin Sodomka)
Proza dziecięca / 22 grudnia 2016

To marzenie każdego dorastającego chłopca. Pragnienie zbudowania własnego samochodu, którym mógłby wyruszyć w podróż w nieznane, zwiedzić świat i słuchać ryku silnika. Podobne marzenie ma szczurek Arnie, który wraz z wróbelkiem Zenkiem i żabką Krystianem chcą samodzielnie złożyć swoje pierwsze auto. Już wcześniej udało im się zakończyć sukcesem budowę motocyklu (o której przeczytacie w pierwszej części technicznych historyjek autorstwa Martina Sodomki opublikowanej przez wydawnictwo Prószyński i Media), więc dlaczego teraz miałoby się im nie udać? Szczegółowe schematy, rozrysowane ręcznie plany budowy poszczególnych części układu hamulcowego, silnika i innych elementów samochodu, a także podpowiedzi jak kolejno je złożyć. Budowa własnego samochodu krok po kroku nie tylko przynosi wiele radości naszych bohaterom, ale także wzbudza w nich niepokój, bowiem ktoś chce ukraść ich wynalazek. Jak wybrną z całej opresji Arnie i jego przyjaciele?

0
5.3/10
Gorski (Vesna Goldsworthy)
Powieść obyczajowa / 20 listopada 2016

  Debiutancki Gorski Vesny Goldsaorthy wcale nie przypomina powieści Fitzgeralda. Snuta przez ubogiego pracownika londyńskiej księgarni historia potwierdza to, co przewija się w światowej literaturze od dawien dawna (wystarczy tylko wspomnieć utwory Maupassanta i Huysmansa): w wyższych sferach nie uświadczy się prawdziwych uczuć, bogaczami rządzi pycha, chciwość i egoizm, nie ma tu miejsca na miłość, troskę i dobroć. Wszystkie przejawy altruizmu są tylko pozorne, grą dla publiki, co ma pomóc w ukryciu chorej, neurotycznej duszy. Roman Gorski to milioner gotowy zapłacić każdą cenę, aby w jego prywatnej bibliotece znalazły się największe światowe dzieła w pierwszych wydaniach, o wyjątkowej wartości historycznej i edytorskiej. Poluje zwłaszcza na dzieła poświęcone malarstwu i historii sztuki. Owe niezwykłe zadanie znalezienia bezcennych egzemplarzy powierza pracownikowi (i jednocześnie narratorowi powieści) niewielkiej księgarni położonej w centrum Londynu, Serbowi Nikoli Klimovicovi. Niewiele wiadomo o Gorskim: nie jest rodowitym Brytyjczykiem, chodzą słuchy, że kocha się w żonie jednego z przedstawicieli wyższych sfer, pięknej Rosjance Natalii, której chce zaimponować swoją niesamowitą kolekcją literackich dzieł. Zadanie powierzone przez milionera staje się nie tylko dodatkowym źródłem dochodu, ale jednocześnie przepustką do świata elit, finansowej śmietanki, pod której płaszczykiem możności i dobroci kryje się moralna zgnilizna. Uczuć nie można kupić, podobnie jak szacunku i…

0
8.7/10
Judy Garland (Gerald Clarke)
Biografie / 16 maja 2016

Frances Gumm okazała się trzecim, niechcianym dzieckiem Ethel i Franka (który, o ironio, po latach okazał się homoseksualistą). Nazywana przez rodzinę pieszczotliwie Baby, już od najmłodszych lat była  wyciągana na scenę przez ambitną i dość chłodną  emocjonalnie matkę. Aby dziewczynka mogła sprostać jej wymaganiom, Ethel zaczęła szprycować ją lekami, by córka jak najdłużej mogła występować na teatralnej scenie i zarabiać pieniądze na ich utrzymanie. To właśnie głównie dzięki uporowi rodzicielki mała Frances dość szybko podpisała kontrakt z Metro Goldwyn Mayer. Zmiana imienia i nazwiska na Judy Garland została zainspirowana przez samą Ethel, której nazwisko Gumm kojarzyło się niechybnie z rymem do Glum (z ang. osowiały, ponury). Garland to nazwisko jej bliskiego przyjaciela, natomiast imię Judy zostało zaczerpnięte z piosenki M. Carmichaela i S. Lerner. To właśnie wokalny talent gwiazdy Czarnoksiężnika z krainy Oz stał się znakiem rozpoznawalnym jednej z najzdolniejszych aktorek tamtego okresu. Występowała zarówno przed szerszą publika, jak i na prywatnych występach członków lóż masońskich i Stowarzyszenia Bnai B’rith. Praca w studiu MGM nie okazała się jednak bramą do krainy szczęścia, bowiem Judy zmagała się z niemoralnymi i dwuznacznymi szantażami ze strony samego Mayera. To właśnie w tamtym okresie, już po sukcesie najsłynniejszego filmowego musicalu, Garland zaczęła zmagać się…

0
8.7/10
Katharine Hepburn (Charlotte Chandler)
Biografie / 14 maja 2016

Nie ulega wątpliwości, że Katharine Hepburn była jedną z największych gwiazd kina pierwszej połowy XX wieku. Podjęta przez Charlotte Chandler próba stworzenia pełnej biografii aktorki jest jednak czymś więcej, niż spisaniem najważniejszych wydarzeń z życia Hepburn. Stanowi ona kompendium życia Katharine, omówienie jej filmowych dzieł i przede wszystkim próbę zrozumienia fenomenu kobiety, która przez ponad 50 lat czarowała widzów na całym świecie. Katharine Hepburn to efekt ponad trzydziestu lat pracy, jaki włożyła Chandler, by w pełni przedstawić sylwetkę hollywoodzkiej gwiazdy. Autorka ma bogate doświadczenie w tworzeniu życiorysów znanych osób – do jej dzieł zalicza się między innymi biografię Ingrid Bergman, Marleny Ditrich, Alfreda Hitchcocka czy Billy’ego Wildera. Książce nie można niczego zarzucić – na każdej stronie biografii daje się zauważyć dziennikarski profesjonalizm, jakim kierowała się Chandler, odpowiednio dobierając najważniejsze momenty z życia Hepburn, a uzupełniając je opowieściami z kręgu najbliższych jej osób. Na próżno szukać pikantnych szczegółów czy potwierdzeń którejkolwiek z gorących plotek krążących w czasach złotej ery kinematografii. Ich miejsce zajmuje bogata filmografia oraz zarys treści wszystkich filmów, w jakich wystąpiła Katharine, od komedii (m.in. Filadelfijska opowieść, Afrykańska królowa, Kobieta roku)  po dramaty (oskarowy Lew w zimie, Smocze nasienie czy Trojańskie kobiety). Biografia liczy łącznie lekko ponad 300 stron,…

0
8.7/10
Grace Kelly (Wendy Leigh)
Biografie / 12 maja 2016

Grace Kelly autorstwa Wendy Leigh jest pozycją doprawdy niezwykłą. Niszczy popkulturowy wizerunek amerykańskiej księżniczki jako przepięknej kobiety zakochanej w księciu, która z gracją i powagą sprawowała urząd księżnej Monako. Okazuje się, ze Grace ma na sumieniu wiele grzechów, z których najpoważniejszymi okazała się seksualna rozwiązłość, pycha oraz nigdy nie zaspokojone pragnienie bycia adorowaną przez cały świat. Rzadko kiedy podkreśla się, jak wielką cenę opłaciła aktorka za osiągnięcie swoich życiowych celów, jakimi było osiągnięcie wielkiej sławy i poślubienie europejskiego księcia, za to chętnie wspomina o jej wspaniałych kreacjach, zachwycającej urodzie i jej bajkowym ślubie z Rainierem Grimaldim. W rzeczywistości życie Grace nie było usłane różami, ale warto też zaznaczyć, że sama rzucała sobie kłody pod nogi. Panna Kelly nie była święta, wręcz przeciwnie, daleko jej do sylwetki, jaka jest kreowana przez dzisiejsze media. Mimo twardego, dość konserwatywnego wychowania (jej matka była Niemką, a ojciec słynnym kobieciarzem i sportowcem), młoda aktorka nie stroniła od zabaw i flirtów z mężczyznami. Swoją cnotę straciła z mężem najlepszej przyjaciółki, nie miała oporów, by romansować z żonatymi, a także nie rumieniła się, kiedy wychodziła naga przed oblicze niedawno poznanego mężczyzny. Przyjmowała podarunki od rzeszy kochanków, z każdym utrzymując dość dobre stosunki. Skąd wynikało takie zachowanie? Grace…

0
2.7/10
Saga o Rubieżach (Liliana Bodoc)
Fantasy / 9 maja 2016

„Kto wie, czy to nie najlepsze epickie dzieło fantasy napisane w języku hiszpańskim” – głosi rekomendacja Mariny Enriquez, znajdująca się na frontowej części okładki. Kim jest autorka tak dobrze recenzowanej w Hiszpanii powieści Saga o Rubieżach? To Liliana Bodoc, argentyńska pisarka urodzona w 1958 roku, która przez większą część swego życia zajmowała się pracą dydaktyczną na uniwersytecie. Saga o Rubieżach: Dni Jelenia ukazała się przeszło 12 lat temu i od razu zdobyła przychylność krytyków i kilka nagród, w tym wyróżnienie The White Ravens w 2002 roku. Tak dobry odbiór pierwszej części sprawił, iż tytułowa Saga rozrosła się do trylogii liczącej ponad tysiąc stron. Jak wynika z przynależności do gatunku sagi, powieść Bodoc wnikliwie opisuje dzieje rodziny głównego bohatera. Nie ma tu miejsca na jedną, wyszczególnioną postać, na której koncentruje się wątek fabularny, lecz ukazane są losy członków wielkiego rodu Husihuilków. Akcja powieści toczy się na terenie nazywanym Żyznymi Ziemiami, zamieszkanym przez różnorodne plemiona i ludy. Jak poniekąd sugeruje okładka, są to społeczeństwa niejako mityczne – żyjące i oddające hołd naturze i jej siłom, zajmujące się rybołówstwem, zbieractwem i wyrobem rękodzieła. Utwór rozpoczyna się w momencie przybycia wysłannika Wielkich Astronomów do krainy Żyznych Ziem z rozkazem, by mieszkańcy wybrali swoich reprezentantów…

0
9/10
Świat według Garpa (John Irving)
Powieść obyczajowa / 28 stycznia 2016

Kiedy w 1976 roku światło dziennie ujrzała nowa powieść amerykańskiego pisarza, Johna Irvinga, mało który czytelnik mógł przypuszczać, iż za kilka lat jej ekranizacja Świat według Garpa z Robinem Williamsem w roli tytułowego bohatera, podbije serca widzów i stanie się przyczynkiem do głębszej refleksji krytyków nad ironią ludzkiego losu. I chociaż jest to najbardziej znana powieść laureata Oscara, to jednak wieczną sławę przyniosła mu wygrana nominacja za najlepszy scenariusz adaptowany z filmu Wbrew regułom, który stworzył na podstawie własnej książki Regulamin tłoczni win. Kto oglądał jeden z powyższych tytułów, będzie miał względny ogląd, z jakiego typu prozą będzie miał do czynienia, sięgając po papierowy pierwowzór Świata według Garpa. Pełen ironii język będzie towarzyszył czytelnikowi w nawet najbardziej absurdalnych sytuacjach, oddając przewrotne życie głównego bohatera, S.T. Garpa. Już samo miejsce poczęcia głównego bohatera było zaskakujące i co najmniej budzące wątpliwości, bowiem matka protagonisty, pochodząca z bardzo konserwatywnej rodziny, oznajmiła swoim rodzicom, iż urodzi dziecko, które powstało jako efekt pielęgniarskiej opieki nad rannym żołnierzem. Ojciec Garpa nie pamięta, kiedy to się stało, a na dodatek dość szybko umiera na skutek poniesionych w czasie II wojny światowej ran. Rodzicielka chowa chłopca w liberalnym, aseksualnym duchu, co widać już chociażby w inicjałach imienia bohatera…

0
5.8/10
Co by było gdyby? (Jemma Forte) – recenzja
Powieść obyczajowa / 19 września 2015

Jennifer mocno pokłóciła się z mężem, po czym w samym szlafroku i w kusej bieliźnie wybiegła na ulicę, gdzie potrącił ją samochód. W wyniku dość poważnego uszczerbku na zdrowiu zapadła w śpiączkę, w czasie trwania której zyskała zdolność zobaczenia swoich alternatywnych losów. Jak by wyglądało życie młodej Jen, gdyby podczas szalonych wakacji w Grecji postanowiła uciec do Australii z przystojnym i lubiącym lekkie narkotyki Aidanem? Czy byłaby szczęśliwa, gdyby związała się z informatycznym pedantem Timem? A może to właśnie życie u boku Steve’a zapewniłoby jej dobrobyt i szacunek wśród najbliższych? Trzydziestoośmioletnia Jennifer wyrusza w niezwykłą podróż, w trakcie której poznaje alternatywne ścieżki, jakimi mogło potoczyć się jej życie. Podróż wiodącą przez blisko 400 stron powieści. W rzeczywistości akcja Co by było gdyby? obejmuje trzy plany fabularne: pierwszy z nich dotyczy bieżących wydarzeń, czyli wypadku Jennifer, reakcji jej męża Maxa oraz najbliższej przyjaciółki Karen. Drugi z nich koncentruje się wokół historii małżeńskich problemów państwa Wright, a konkretnie ich trwającego od kilku miesięcy kryzysu (w tym kłopotliwej znajomości Maxa z koleżanką z pracy i wyrzutów, jakie robi mąż bohaterce chcącej iść do pracy po odchowaniu ich dwóch córeczek). Ostatnia część dotyczy alternatywnych ścieżek życiowych wyborów Jennifer: obejmuje nie tylko jej relacje z…

0
6.7/10
Cudowna dziewczynka (Andrew Roe) – recenzja
Powieść obyczajowa / 16 sierpnia 2015

Nieco ponad piętnaście lat temu ludzie bardzo obawiali się nadejścia roku 2000. Z nastaniem nowego milenium wiązał się szereg obaw, począwszy od zepsucia się wszelkich urządzeń (komputery, satelity), poprzez eksplozję różnego rodzaju kataklizmów, aż po koniec świata. To właśnie w tym nieco dziwnym i jednocześnie zaskakującym czasie rozgrywa się akcja powieści autorstwa Andrew Roego. Małżeństwo Johna i Karen jest dalekie od ideału. Młodzieńcze uniesienia i namiętności szybko opadły, gorące uczucie zastąpiła szara rzeczywistość. Brak środków finansowych w połączeniu z depresją Karen sprawiły, że związek jest na granicy rozpadu. Wypadek samochodowy Johna i ich kilkuletniej córki Anabelle dopełnia czarę goryczy. Mężczyzna odchodzi, pozostawiając żonę samą. Karen zaczyna opiekować się córką, która cierpi na mutyzm akinetyczny: dziewczynka pozostaje w śpiączce, jednak ciągle ma otwarte, patrzące w nicość oczy, z których jakby uszło życie. Wszystko zmienia się kilkanaście tygodni przed zbliżającym się nowym milenium. Rozchodzi się wieść, że Anabelle uzdrawia, a modlitwy skierowane do niej mają zadziwiającą moc. Rozpoczyna się medialny szum, którego pędu nikt i nic nie może powstrzymać. Wbrew pozorom Cudowna dziewczynka to nie powieść o cudach i uzdrowieniach, lecz o ogromnej potrzebie wiary, która drzemie w sercu każdego człowieka. Do Anabelle przybywają zarówno gorliwi katolicy, jak i sceptycy, ateiści i ludzie…