Blurb na ostatniej stronie okładki książki ma za zadanie zachęcić do lektury, jednakże wielokrotnie okazuje się, że podaje mylne informacje bądź niepotrzebnie streszcza daną pozycję. W przypadku Wiedeńskiej gry miała miejsce dość duża rozbieżność między zawartą treścią a okładkowymi danymi, co w tym przypadku działa na niekorzyść powieści. Przede wszystkim to nie jest powieść sensu stricte historyczna, a raczej sensacyjna historia rozgrywająca się w czasach monarchii Austro-Węgierskiej, co nadaje całości specyficznego klimatu. Literacki debiut Carli Montero, znanej polskiemu czytelnikowi z bestsellerowej Szmaragdowej tablicy, to połączenie świetnego pomysłu szpiegowskiego i delikatnej, kobiecej realizacji. Akcja powieści rozpoczyna się w XIX-wiecznym Paryżu. Młoda Hiszpanka, Isabel Alsasua, staje się ofiarą brutalnej napaści w centrum miasta. Kobieta zaciekle broni zawartości swojej torebki, na którą składa się między innymi książka z ukrytym weń haszyszem. Na szczęście z pomocą przybywa młody i przystojny Anglik, Richard Windfield. Po krótkiej rozmowie okazuje się, iż oboje podążają w tym samym kierunku, do zamku Brunstriech na terenie Austro-Węgier. Podczas podróży wychodzi na jaw, iż Brytyjczyk jest bardzo bliskim przyjacielem ciotki Isabel, która ma się nią zająć po śmierci rodziców. Po przybyciu na miejsce kobieta poznaje dwóch synów wspomnianej ciotki – bardzo przystojnego i uwodzicielskiego księcia Larsa oraz jego brata Karla, butnego…