Portafortunas

Najnowsza powieść Stephena Kinga zatytułowana Później to dobra pod względem warsztatowym historia o duchach, która tak naprawdę z horrorem ma niewiele wspólnego. Jednak to nie przeszkadza, by uznać książkę za dobry, wciągający tytuł z ciekawym morałem, iż najstraszniejsi są tak naprawdę ludzie, a nie zmarli.

Zabawa w chowanego Guillaume Musso przypomina nieco film Incepcję Christophera Nolana – to taka swoista powieść w powieści z dobrze skonstruowaną, niezbyt zawikłaną fabułą. Lektura wciągająca, z charakterystycznymi dla Francuza nagłymi zwrotami akcji i zbyt małą liczbą stron. Jednym słowem to książka w stylu dawnego Musso, gdzie świat fantastyki przenika się z prawdziwą rzeczywistością.

Klara i Słońce to naprawdę piękna i jednocześnie przepełniona wielkim smutkiem opowieść o poszukiwaniu szczęścia i głębokim przekonaniu, iż miłość i przywiązanie do drugiego człowieka jest nieprzemijalne i stałe.

Spójrzmy prawdzie w oczy – „mistrz romantycznych historii”, jak głosi okładowa promocja najnowszej książki Nicholasa Sparksa Powrót – zmienił kierunek w swojej twórczości i skupił się na pisaniu powieści obyczajowych z jedynie subtelnie zarysowanych wątkiem miłosnym. W odróżnieniu od Pamiętnika,  Ślubu czy też Ostatniej piosenki, w jego najnowszej książce odnajdziemy echa różnych traum, które potrafią zachwiać całym dotychczasowym życiem.

Była sobie rzeka autorstwa Diane Setterfield to książka niezwykła, swoją kunsztowna stylistyką oraz narracją bardzo przypomina dzieło z XIX wieku niż współczesną powieść obyczajową. Posiada wszystkie wyznaczniki stylu romantycznego: indywidualizm bohaterów, tajemniczość, pochwałę wyobraźni jako mocy twórczej człowieka, liczne odwołania do lokalnego folkloru, a także fascynację żywiołowością natury. Z pewnością to tytuł niezwykły, wyróżniający się na literackim rynku powieści europejskiej.

Lucinda Riley rozpoznawalna jest w Polsce ze swojej bestsellerowej serii Siedem sióstr, niemniej spod pióra irlandzkiej autorki wyszły również pojedyncze powieści obyczajowe, w tym najnowszy Pokój motyli. To napisana bardzo nostalgicznym stylem opowieść o pokucie, wybaczeniu i mierzeniu się z dramatycznymi sekretami najbliższych ludzi.

Guillaume Musso co roku publikuje jedną powieść – czy to wiele czy wręcz przeciwnie? Na literackich spotkaniach wielbiciele Francuza wypytują go o pomysły i inspiracje, skąd czerpie wenę do tworzenia tych wszystkich historii, jakie od lat opisuje na kartach swoich poczytnych książek. Z podobnym dylematem mierzy się główny bohater Sekretnego życia pisarzy.

Hiszpańscy pisarze niewątpliwie należą do czołowych twórców jednych z najlepszych powieści obyczajowych. Do grona znakomitych pisarzy zaliczam nie tylko zmarłego niedawno Carlosa Ruiza Zafóna, ale również Eduarda Mendozę oraz autora Katedry w Barcelonie, Ildefonso Falconesa. Jego najnowsza powieść Malarz dusz, podobnie jak inne książki, koncentruje się na burzliwych losach Barcelony, na ulicach której o miłość, pasję i swoje ideały walczą zapadający w pamięć bohaterowie.

Oto opowieść o losach palestyńskich Arabów i tworzących podwaliny swojego przyszłego kraju Żydach, których wspólne losy naznaczone są nie tylko cierpieniem, ale przede wszystkim wzajemną przyjaźnią, oddaniem, poświeceniem i wsparciem, jakiego sobie wzajemnie udzielali w trudnych dla rodzin Zuckerów i Ziadów czasach.

W pewną grudniową noc 1992 roku młoda, ledwie 19-letnia dziewczyna o imieniu Vinca Rockwell ucieka w towarzystwie nauczyciela Alexisa, nauczyciela akademickiego liceum Saint Exupery’ego. To był ostatni raz, kiedy widziano ich żywych. Kolejne tropy wskazują, iż para udała się najpierw do hotelu, a później cichcem wymknęła się prawdopodobnie gdzieś zagranicę. W niepewności, co się stało z przyjaciółką pozostało żyć Thomasowi Degalaisowi, jego przyjacielowi Maximowi oraz Fanny, ich bliskiej znajomej. Mija 25 lat. Podczas tytułowego zjazdu absolwentów na światło dzienne zaczynają wychodzić niewygodne dla wszystkich fakty, Okazuje się, że każdy z bohaterów skrywa mroczną tajemnicę, która w każdej chwili może przekreślić całe dotychczasowe życie. Co ma to wspólnego z rodzicami Thomasa, którzy w owym czasie pracowali na terenie kampusu? Czy dwa zamurowane ciała w hali sportowej pogrążą karierę wchodzącej gwiazdy polityki, a znanego pisarza zamkną w więziennej celi? Zjazd absolwentów Guillaume Musso to połączenie dobrze skonstruowanego wątku kryminalnego oraz bardzo dobrze opracowanego wątku obyczajowego. Wbrew pozorom francuski pisarz nie stworzył powieści o banalnym romansie uczennicy i nauczyciela, lecz utkał wielowątkową fabułę, której rozwiązanie okazuje się naprawdę zaskakujące! Niewątpliwą siłą Zjazdu absolwentów jest dobra konstrukcja psychologiczna jego bohaterów. Thomas Degalais to postać nietuzinkowa, niespotykana w dotychczasowej karierze literackiej Musso. Osamotniony pisarz, autor…