Oto jedna z powieści dla młodzieży, w której bardzo ważną rolę pełnią metafory, symbole oraz znaki pojawiające się na niebie. Największy nacisk został położony na poetyckość i baśniowość przedstawione świata, dzięki czemu debiutancka książka Lisy Lueddecke Gdzie niebo mieni się czerwienią okazuje się czymś więcej niż kolejną opowieścią fantasy dla dorastających czytelników. Niewątpliwie jednym z największych atutów debiutu Lisy Lueddecke jest malownicze oddanie wierzeń mieszkańców północnej wyspy Skane. To miejsce pełne chłodu, całkowicie odizolowane od cywilizacji, gdzie ludność żyje w swoim tempie i przestrzega niemal odwiecznych tradycji. Ludzie żyją w rytmie praw wyznaczonych przez naturę oraz Bogini. Poprzez światła na niebie przypomina im o swojej obecności oraz opiece, także w momencie, kiedy na niebie pojawia się tytułowa niebezpieczna czerwień (zieleń oznacza błogosławieństwo, zieleń spokój i harmonię, a błękit zwiastuje nadchodzącą śnieżycę). Kiedy siedemnaście lat temu niebo rozbłysło czerwienią, a zaraza zdziesiątkowała lokalną ludność, urodziła się mała Ósa, główna bohaterka powieści. Teraz ponownie na niebieskim sklepieniu pojawia się owa barwa zapowiadająca nadchodzącą apokalipsę. Lud Löska przygotowuje się na nadchodzącą zagładę, a dziewczyna postanawia zrobić wszystko, aby zatrzymać. Skąd wynika tak silna determinacja bohaterki? Czuje się winna śmierci swojej matki (co potęguje także oskarżenie ojca i siostry), a także częściowo wierzy w…