Portafortunas

Na półkach księgarni można znaleźć dużo przewodników, reportaży, książek historycznych czy też opracowań popularnonaukowych o tematyce izraelskiej, niemniej do publicznej świadomości niemal nie przebija się klasyczna powieść izraelska stworzona w języku hebrajskim. Długie zimowe wieczory sprzyjają nadrabianiu czytelniczych zaległości. Tym razem zapraszam w podróż do pięknego, intrygującego, ale również przepełnionego smutkiem kraju położonego  nad Morzem Śródziemny – witam w Izraelu!

Brytyjska fantastyka swoją popularność zaczęła zdobywać w okresie wiktoriańskim, która trwa nieprzerwanie po dzień dzisiejszy. Głęboko osadzone w północnych sagach, anglosaskich mitach oraz świadome nawiązywanie do twórczości poprzedników stały się wyznacznikiem brytyjskiej fantastyki, moim zdaniem jednej z najlepszych, po które mogą sięgać miłośnicy gatunku.

Pierwsze książki żydowskie o charakterze niereligijnym pojawiły się już w okresie renesansu we Włoszech – wcześniejsze dzieła były tłumaczone z języka hebrajskiego na język jidysz i miały wydźwięk religijny.

Literatura brytyjska to nie tylko literatura Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii (Anglii, Szkocji i Walii), ale także Irlandii Północnej, Wyspy Man i Wysp Normandzkich. W związku z tym, iż Brytania była kolonialną potęgą, to jej literatura bardzo szybko rozpowszechniła się niemal na całym świecie. Nie ma chyba żadnej innej prozy, która tak bardzo wpłynęłaby na postrzeganie wartość i idei cywilizacji zachodniej.

Wielka powieść amerykańska to niewątpliwie książki ucieleśniająca istotę samych Stanów Zjednoczonych Ameryki – pełne zaangażowanie dotyczące odrębności narodowej, bezprecedensowe opisy ówczesnej rzeczywistości bez żadnych śladów politycznej poprawności czy też rasowych uprzedzeń.

Literatura francuska to niewątpliwie jedna z najbogatszych i najbardziej różnorodnych pod względem gatunku literatur na świecie. Klasyczne powieści literatury francuskiej obejmują literaturę dworską, romanse, literaturę mieszczańską, ale także ważne dla oświecenia dzieła wolnościowe. Co ciekawe, od 2006 roku Francja zajmuje pierwsze miejsce na liście laureatów Nagród Nobla w literaturze w światowym rankingu. To duma narodowa i wielka chluba Francuzów.

Literatura niemiecka stanowi w rzeczywistości połączenie literackich dzieł Niemiec, Austrii oraz Szwajcarii, czyli niemieckojęzycznych krajów. Wybrałam dziesięć tytułów, które są godne uwagi głównie ze względu na poruszaną, często kontrowersyjną  i bulwersującą opinię publiczną tematykę. Moje zestawienie najlepszych powieści niemieckich opiera się zarówno na klasykach literatury, jak i na tytułach skierowanych do nieco młodszych czytelników.

Zachwycają grafika, klimatyczna muzyka, proste sterowanie i przede wszystkim historia sprawiająca, że w oczach pojawia się błysk, a od gry nie można się dosłownie oderwać. Oto Ori and the Will of the Wisps – ten tytuł przeszedł moje wszelkie oczekiwania. Poznajcie pięć powodów, dla których musicie w to zagrać! Wspaniała, baśniowa przygoda! Chociaż to gra platformowa, której głównym celem jest eksploatacja świata i zdobywanie kolejnych punktów postępu fabularnego, to nie sposób nie zatrzymać się i nie poświęcić chwili samej oprawie graficzno-muzycznej. Wspaniałe, baśniowe widoki emanują paletą pastelowych barw, zaś ograniczone do niezbędnego minimum dialogi bohaterów sprawiają, że całość jest nienachalna, jednocześnie wysublimowana, wzruszająca i głęboko zapadająca w pamięć. Dodatkowo dorzućmy do tego stworzoną w Dolby Atmos ścieżkę dźwiękową Garetha Cockera, bazującą na muzyce symfonicznej, to aż trudno uwierzyć, iż mamy do czynienia z grą niezależnego studia, a nie z wciągającym filmem animowanym. Wzruszające do łez sceny pięknej przyjaźni W lesie z jajka wykluwa się maleńka sówka Ku – jest przeurocza, słodka i naprawdę zachwycająca. Wynika to też z faktu, iż ma zdeformowane skrzydełko, dlatego trafia pod opiekę Naru, Gumo i Oriego. Budują jej oni i przyklejają małe, fioletowe piórko, dzięki któremu może się wnieść. Wszystko dzieje się dobrze do czasu,…

Pierwsza część interaktywnej książki, stworzonej przez Dimitrisa Chassapakisiego, zawierała naprawdę intrygujące i jednocześnie trudne zagadki logiczne, które były przeznaczone zarówno dla jednego, jak i kilku graczy. Gra promowała nieszablonowy tok rozumowania i okazała się novum na rynku książek oraz gier planszowych. Nic dziwnego, że niedługo po premierze Dziennika 29, ukazał się podobny tytuł, Wyprawa 1907, jaki wyróżniał się zwiększonym naciskiem na wątek fabularny. W podobnym tonie została utrzymana kontynuacja Dziennika 29, o podtytule Przebudzenie.

Uważam, że złoty okres literatury przypadł na XIX i połowę XX wieku, bowiem wtedy powstało grono znakomitych powieści rosyjskich, które zyskały rzesze czytelników na całym świecie.