Portafortunas

Sam Stephen King był ciekaw, co stało się z bohaterami książki Lśnienie. To uczucie było tak silne, ze postanowił napisać kontynuację i w ten oto sposób powstał Doktor Sen.

Imperium boga Hanumana. Indie w trzech odsłonach to nie jest zwykły reportaż turysty lub blogera, który opisuje swoje wrażenia po podróży w Indiach. Wręcz przeciwnie, to solidna dawka wiedzy na temat współczesnego państwa w opracowaniu Piotra Kłodkowskiego, byłego ambasadora RP w Indiach, orientalisty oraz profesora Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ. Autor próbuje scharakteryzować proces przemian społeczno-gospodarczo-politycznych, jakie miały miejsce w tym azjatyckim kraju w przeciągu ostatnich kilkunastu lat. Całość została podzielona na trzy części, jak zresztą wskazuje tam podtytuł Indie w trzech odsłonach, z czego największa z nich, zajmująca aż połowę objętości, traktuje o współczesnej polityce. Władza i władcy porusza przede wszystkim wątek władzy Narendry Modiego, który przerwał rządy rodziny Gandhi. Przytacza wiele rozmów, opinii i legend, jakie krążą wokół postaci Modiego i jego dojścia do najwyższych, politycznych sfer. Z oczywistych względów wiele zdań na jego temat zostało połączonych w jedną całość lub też zostało przypisane innym osobom, bowiem wielu rozmówców nadal pracuje w wysoko postawionych sferach polityczno-dyplomatycznych. Największą zaletą jest wysoka merytoryka, przy czym jednak narracja prowadzona jest w sposób dość oschły, pozbawiona warstwy emocjonalnej autora, przez co całość czyta się dość ciężko, jakby miało się do czynienia z raportem dyplomaty a nie z żywym reportażystą indyjskiej społeczności. Pełno…

Nasi przyjaciele z Frolixa 8 P.K. Dicka to powieść wydana w 1970 roku, w której można zauważyć kilka ważnych w utworach pisarza motywów: zdolności mentalne stanowią istotny element w fabule, podobnie jak w Ubiku, czy potajemne słuchanie audycji radiowych kierowanych z kosmosu przez człowieka, który wyruszył tam szukać ratunku dla Ziemian, podobnie jak w Doktorze Bluthgeldzie. A finał powieści? Nie rozczarowuje! Jako nieliczna z książek twórcy Blade Runnera zakończona jest w zabawny, nieco komediowy sposób.

Charlie Gordon, trzydziestodwuletni mężczyzna o ilorazie inteligencji określanym na poziomie 68 punktów, zostaje wybrany przez profesora Nemura i doktora Straussa jako ludzki obiekt doświadczalny. Ich eksperymenty przeprowadzane dotychczas na myszy zwanej Algernonem jednoznacznie wskazały, że w warunkach laboratoryjnych można zwiększyć znacząco poziom zdolności umysłowych. Teraz przyszedł czas na testy na ludziach, a dokładnie na Charliem, upośledzonym pomocniku niewielkiej piekarni.

Tom Kennedy, wdowiec i pisarz, po śmierci żony Rebeccy razem z synem Jake’iem przeprowadza się do Featherbank. Zamieszkują w domu, o którym okoliczni mieszkańcy mówią, że jest nawiedzony i w nim straszy. Mężczyzna decyduje się na ten krok ze względu na dziecko, które miało ogromny wpływ na jego zakup. Co ma wspólnego Jake z tym dziwnym domem? Przed dwudziestu lat doszło w tym mieście do serii porwań małych chłopców. Śledztwo prowadził wówczas Pete Willis, któremu udało się schwytać porywacza, Franka Cartera, znanego jako Szeptacz – wieczorami, tuż po zmroku, skradał się pod okna dziecięcych sypialni i szeptał do nich dziwną rymowankę. Teraz znowu dochodzi do tragedii, bowiem zostaje uprowadzony Neil Spencer. Gdy kilkuletni chłopiec nagle znika, zbrodnia stawia na nogi całą miejscową policję. Matka zaginionego twierdzi, że syn mówił, iż ktoś szepce pod oknem jego sypialni, kiedy tylko zapadał mrok. Jednak Carter jest w więzieniu i to z pewnością nie on stoi za zbrodnią. Skąd się wziął jego naśladowca? Kim on jest? Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę, Szeptać zacznie ktoś wieczorem. Jeśli na dwór wyjdziesz sam, Złego Pana spotkasz tam. Jeśli okno uchylisz choć trochę, Pukanie w szybę usłyszysz przed zmrokiem. Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, Pan…

Trzy lata trwało, zanim dziennikarzowi lubelskiego oddziału Gazety Wyborczej, Piotrowi Pawłowi Reszce, udało się w pełni przygotować literacki reportaż dotyczący poszukiwań żydowskiego złota na terenie poniemieckich obozów zagłady w Sobiborze i w Bełżcu.

Historia nowego nazwiska Eleny Ferrante koncentruje się wokół dalszych wydarzeń opisanych w pierwszym tomie cyklu neapolitańskiego, pt. Genialna przyjaciółka. Fabuła koncentruje się wokół kolejnych wydarzeń, począwszy od ślubu, poprzez romanse i skandale, w wyniku których znacząco zmieniły się losy wszystkich bohaterów.

Szubienica o zmierzchu to drugi tom serii zatytułowanej Łowca czarownic autorstwa brytyjskiego pisarza fantasy, Williama Hussey’a. Naturalnie, fabuła kontynuuje wątki rozpoczęte w pierwszej części pt.: Świt demonów. Powieść reklamowana na okładce jako „pełnokrwisty horror” nie rozczarowała moich czytelniczych oczekiwań. Znalazłam w niej zawrotną akcję, makabryczne sceny, intrygujące rozwiązania zaistniałych problemów i żywe, barwne opisy. Główny bohater, klon słynnego Łowcy Czarownic – Josiaha Hobarrona, Jacob Harker, zostaje wplątany w diabelską intrygę. Pan Demonów uciekł z Piekła i wydaje się, że nic nie może go powstrzymać przed wprowadzeniem w życie szatańskiego planu. Chce zbudować nowe Wrota, by sprowadzić potępioną armię i przejąć władzę nad całą Ziemią. Co prawda Jake z pomocą przyjaciół zamknął magiczne przejście, jednak to tylko chwilowe rozwiązanie, bowiem moce ciemności przybierają na sile, a na drodze sprawiedliwości problemy mnożą się z niespotykaną  wręcz prędkością. Prawny opiekun chłopaka, Adam Harker, zostaje śmiertelnie ranny, a Simon, najlepszy przyjaciel, przeżywa kryzys tożsamości, zaś sam bohater zostaje pozbawiony Staromocy, którą czerpie z przyrody do walki ze złem. Jack zostaje przyparty do przysłowiowego muru i zmuszony do odbycia podróży w czasie, by wśród XVII-wiecznych tawern i dymiących stosów odnaleźć wiedźmową kulę – jedyny przedmiot, który zdoła ocalić jego ojca i powstrzymać Pana Demonów. Czy…

Gdy sześćdziesięcioletnia Elena Greco dowiaduje się od syna swojej najlepszej przyjaciółki, Rina, że Raffaella, zwana pieszczotliwie Lilą, znika nagle bez śladu i zabiera ze sobą wszystkie rzeczy, w ogóle nie robi to na niej wrażenia. Zbywa panikującego chłopaka, zaparza filiżankę kawy i łamie daną dawniej obietnicę swojej przyjaciółce, zaczynając opisywać ich wspólną historię, cofając się do Neapolu lat 50. XX wieku. Czytelnik poznaje dwie główne bohaterki powieści Eleny Ferrante zatytułowanej Genialna Przyjaciółka: pierwsza z nich to zarazem główna narratorka, wspomniana Elena Greco, córka woźnego w miejskim magistracie oraz matki, która zmaga się ze swoją niepełnosprawną nogą. Jej najlepszą przyjaciółką jest Raffaella Cerullo, córka szewca, która wraz z bratem pomaga ojcu w prowadzeniu niewielkiego zakładu szewskiego. Dziewczynki uczęszczają do pobliskiej szkoły wraz z innymi dziećmi z okolicy, które także należą do biedniejszej warstwy społecznej: Ada i Antonio Cappuccio (bardzo biedna rodzina tragicznie zmarłego tragarza), Nino i Marisa Sarratore (rodzina kolejarza poety), Enzo Scanno (rodzina handlująca owocami), Manuela i Marcello Solara (właściciele cukierni) oraz Gigliola Spangnuolo (rodzina cukiernika). Na tle dzielnicy wyróżnia się jedynie ród Dona Achille Carraciego, którego dziewczynki uważają za wcielenie potwora z bajek, a sąsiedzi oskarżają o lichwiarstwo i przejmowanie interesów. Na kolejnych kartach opowieści poznajemy ich zmagania ze…

Kontynuacja historii rodu Forsyte’ów, która naznaczona jest klimatem śmierci, przemijania oraz refleksji nad utraconym życiem.