Portafortunas

W latach 1945-1952 z południowej części Włoch na północ kraju zostało przewiezionych niemal siedemdziesiąt tysięcy dzieci. Trafiły one do stosunkowo bogatych, jak na owe czasy, komunistycznych rodzin, które w ramach solidarności przygarnęły na kilka miesięcy biedne, niedożywione i niewykształcone maluchy. Matki czasowo „sprzedały” swoje potomstwo nie tylko za garść monet, ale przede wszystkim w nadziei, iż ich dzieci wreszcie dostaną ubranie oraz buty i będą miały pełne brzuchy. Oto historia jednego z takich komunistycznych podopiecznych, oto dzieje Amerigo Speranzy. Siedmioletni bohater książki Violi Ardone to bystry, inteligentny i przede wszystkim bardzo spostrzegawczy narrator, prowadzi czytelnika przez kilka kluczowych w życiu dorastającego dziecka momentów. Rozpoczyna od poranka, w którym matka, Antonietta, po wielu dniach wewnętrznych rozterek postanawia, za namową komunistki Maddaleny, oddać na parę miesięcy swojego syna pod opiekę bogatej rodziny. Wtedy mały Amerigo po raz pierwszy od dłuższego czasu wziął do ust kawałek kupnego placka, a na dodatek mama zrobiła ulubiony sos z makaronem (a nie ryżem, jak to zwykle bywało!). Nie przeczuwał, że wyjazd na zawsze odmieni jego życie. Podobnie wiele innych dzieci, które do tej pory chodziły po włoskich ulicach z pustymi brzuchami, bosymi stopami oraz w starych łachmanach. Narracja prowadzona z perspektywy dziecka jeszcze bardziej uwypukla tragedię,…

Spójrzmy prawdzie w oczy – „mistrz romantycznych historii”, jak głosi okładowa promocja najnowszej książki Nicholasa Sparksa Powrót – zmienił kierunek w swojej twórczości i skupił się na pisaniu powieści obyczajowych z jedynie subtelnie zarysowanych wątkiem miłosnym. W odróżnieniu od Pamiętnika,  Ślubu czy też Ostatniej piosenki, w jego najnowszej książce odnajdziemy echa różnych traum, które potrafią zachwiać całym dotychczasowym życiem.

Przeniesiona na srebrny ekran w 2007 roku historia o XIX-wiecznych wyprawach do dalekiej Japonii po jedwab ma swoje pisarskie źródło w niewielkiej, wydanej blisko dekadę wcześniej, nowelce. Napisana w 1996 roku przez włoskiego pisarza Alessandria Baricco książka Jedwab skupia się na rozdźwięku między umiejętnością zdobywania ogromnego majątku a małżeńską wiernością. Jeśli dodać do tego wspaniały, liryczny język, to otrzymujemy piękną i zapadającą w pamięć perełkę, której nie sposób ominąć.

Wybór Zofii, filmowa ekranizacja powieści Williama Styrona, został nagrodzony w 1982 roku Oscarem, rok później Złotym Globem, zaś w 1984 roku Baftą. Wszystkie odznaczenia trafiły w ręce Meryl Streep za rewelacyjne odegranie roli Zofii Zawistowskiej, uratowanej z niemieckiego obozu koncentracyjnego Polki. Jednocześnie książka została odznaczona nagrodą National Book Award i okrzyknięta jedną ze stu najważniejszych książek XX wieku według francuskiego dziennika „Le Monde”. Dlaczego należy przeczytać Wybór Zofii mimo tego, iż to trudna w odbiorze i ciężka emocjonalnie powieść?

Lucinda Riley rozpoznawalna jest w Polsce ze swojej bestsellerowej serii Siedem sióstr, niemniej spod pióra irlandzkiej autorki wyszły również pojedyncze powieści obyczajowe, w tym najnowszy Pokój motyli. To napisana bardzo nostalgicznym stylem opowieść o pokucie, wybaczeniu i mierzeniu się z dramatycznymi sekretami najbliższych ludzi.

Dziesiąta powieść Ilony Gołębiowskiej, zatytułowana Pragnienia, to książka o walce ze swoimi słabościami oraz pokonywaniem własnych ograniczeń. Wbrew pozorom, nie jest to klasyczny romans, jak sugeruje opis wydawcy na blurbie, lecz smutna historia dwójki młodych ludzi mierzących się z cierpieniem i rodzinną presją, jednocześnie szukających swego miejsca na ziemi.

Kiedy rodzice Giovanny postanawiają się rozstać, w gniewie ojciec rzuca oskarżenie w stronę córki, iż jest w gruncie rzeczy bardzo brzydka, a charakterem przypomina jego znienawidzoną siostrę – Vittorię. Kim jest owa kobieta, o której główna bohaterka nigdy nie słyszała? Co wydarzyło się kilka lat temu między rodzeństwem? Dlaczego dwunastoletnia dziewczyna nie zna w ogóle rodziny ojca? Dlaczego dorośli tak bardzo kłamią i prowadza podwójne życie? Próbę analizy życia dorosłych podejmuje w swojej najnowszej powieści Elena Ferrante. Oto historia rasowej kobiecości otulonej we włoski magnetyzm.

Na czas wakacyjnych wojaży polecałam niezobowiązującą i bardzo przyjemną w odbiorze lekturę książki Abby Jimenez To tylko przyjaciel, zaznaczając, iż to świetny materiał na kinowy film obyczajowy z dużą dawką humoru. Tymczasem na horyzoncie pojawił się nowy tytuł – Nas dwoje Holly Miller – który moim zdaniem zdetronizował wspomnianą powieść w kategorii najpiękniejszej miłosnej historii ze słodko-gorzkim zakończeniem. Debiutancka książka brytyjskiej pisarski szturmem podbiła serca miłośniczek romansu – na Good Reads Nas dwoje zebrało wysoką ocenę 4,29/5! W czym tkwi sekret powieści rekomendowanej przez samą Jodi Picoult?

Guillaume Musso co roku publikuje jedną powieść – czy to wiele czy wręcz przeciwnie? Na literackich spotkaniach wielbiciele Francuza wypytują go o pomysły i inspiracje, skąd czerpie wenę do tworzenia tych wszystkich historii, jakie od lat opisuje na kartach swoich poczytnych książek. Z podobnym dylematem mierzy się główny bohater Sekretnego życia pisarzy.

Alice Vincent, powołując się na własne doświadczenia, snuje opowieść o swoim życiu oraz tym, jak przebywanie wśród roślin i drobiazgowa obserwacja flory pomogła jej podnieść się psychicznie w trudnych dla niej sytuacjach oraz dostrzec, jak bardzo nowoczesne społeczeństwo XXI wieku zatraciło swoje wartości na rzecz kultu pieniądza i władzy. Oto Mowa roślin, książka o ogrodoterapii, którą każdy może wypróbować w domowym zaciszu!