W okresie rządów francuskiego absolutyzmu na królewskich dworach niezwykłą popularnością cieszyły się bajki dla dorosłych. Brutalne, nasycone erotyką i drastycznymi opisami miały nieść ze sobą nie tylko określone wzorce osobowe, ale także pożądane społecznie zachowania i postawy moralne. Istniały dwie szkoły tworzenia tego typu dzieł: pierwsza z nich nawiązywała do starożytnych wzorców literackich, promując ezopowy schemat bajek (czyli tych, w których mamy bohaterów zwierzęcych; ich głównym przedstawicielem był La Fontaine). Druga z nich, do której należał Charles Perrault, popularyzowała twórczość w języku francuskim, która powinna zastąpić wszechobecną dominację łaciny. To właśnie baśniom zawierającym ludowe motywy zawdzięcza swoją sławę wspomniany Perrault.
Początkowo zbiór Histoires ou contes du tempes passe avec moralite. Contes de ma Mere l’Oye był skierowany wyłącznie do dorosłego czytelnika, niemniej z czasem liczne adaptacje i przeróbki łagodzące drastyczną wymowę sprawiły, że bajki zyskały ogromną popularność wśród dzieci. Czerwony Kapturek, Kot w Butach, Kopciuszek oraz Śpiąca Królewna to najbardziej znane tytuły Perraultowych bajek. Jednocześnie mogą one budzić nieco wątpliwości, ponieważ prawie identyczne historie można znaleźć w Baśniach braci Grimm. Należy mieć na uwadze, że autorzy czerpali inspiracje z europejskich ludowych podań, dlatego różnią się między sobą często jedynie drobnymi szczegółami (jak chociażby wersja baśni o Kopciuszku, gdzie u Perraulta ojciec dziewczynki żyje, przyzwalając na tak złe traktowanie swojej córki).
Bajki Charlesa Perraulta w wyborze i adaptacji Jolanty Sztuczyńskiej zawierają także mniej znane historie: mądre Trzy życzenia, pouczające Wróżki, uroczego Fiksa z Czubkiem, nieco przerażającą Oślą Skórkę oraz Paluszka. Każda z nich niesie ze sobą morał, ważną lekcję nie tylko dla dzieci oraz, jak to w bajkach, szczęśliwe zakończenie.
Nie sposób nie wspomnieć o ilustracjach, które wykonała Anna Sędziwy. Cieszą one czytelnicze oko, są kolorowe i jednocześnie proste w odbiorze. Ogromną zaletą wspomnianych grafik jest technika, w jakiej zostały wykonane. To prace namalowane tradycyjnie, przy pomocy farb i różnego rodzaju kredek, przywołujące na myśl popularne ilustracje dziecięcych książek z lat 90-tych. Nie ma na nich bajecznie wyglądających księżniczek i brzydkich czarownic, obrazki przypominają rodzaj dziecięcych rysunków, w których wszystko jest uproszczone i realistyczne.
Książka jest przeznaczona dla dzieci w wieku szkolnym: dominują partie tekstowe, obrazki i kolorowe ilustracje stanowią jedynie przyjemny dla oka dodatek. Główną zaletą pozycji jest jej uniwersalność: chociaż są to utwory mniej lub bardziej znane, to jednak ich lektura sprawia czytelnikowi (zarówno dziecku, jak i rodzicom) wiele przyjemności. Nieco wysoka może wydawać się cena książki (49.90zł), jednak mimo to warto ją kupić, ze względu chociażby na kredowy, wysokiej jakości papier, dzięki czemu może służyć kilku pokoleniom.
Podsumowując, Bajki Charles’a Perraulta to pozycja warta uwagi. Są to utwory nie tylko dla dzieci, ale i dla dorosłych, niosące ze sobą proste, aczkolwiek uniwersalne przesłanie moralne, propagujące dobre postawy społeczne i piętnujące te niepożądane. Niezwykle wartościowy zbiór baśni, który można gorąco polecić.
Pattyczak
Tytuł: Bajki Charles’a Perraulta
Autor: Charles Perrault
Tytuł oryginalny: Histoires ou contes du tempes passe avec moralite. Contes de ma Mere l’Oye 1697
Adaptacja: Jolanta Sztuczyńska
Ilustracje: Anna Sędziwy
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Data i miejsce wydania: 24.06.2015, Warszawa
Oprawa: twarda
Wydanie: I
Liczba stron: 224
ISBN: 978-83-10-12574-3
Recenzja ukazana się pierwotnie na stronie Gildii.