Alice, główna bohaterka najnowszej powieści Jojo Moyes Światło w środku nocy, nie ma łatwego życia. Musiała opuścić swoją rodzinną Anglię i udać się do wschodniego Kentucky, aby poślubić i zamieszkać u boku Benneta Van Cleve. Jednak małżeństwo nie jest szczęśliwe – mąż nie zamierza w ogóle dbać o swoją żonę, dla której jedyną rozrywką i sensem życia staje się praca w konnej bibliotece WPA rozwożącej książki wśród miejscowej ludności.
Akcja powieści rozgrywa się w Baileyville w latach 30. XX wieku: to czas, kiedy rolą kobiety było zajmowanie się domem i dziećmi, zaś mężczyzny zarobienie na utrzymanie rodziny. W społeczeństwie zamkniętym na jakiekolwiek nowości, w którym to pozwala jedynie czytać Pismo Święte, bardzo źle postrzegano pracę Margery O’Hare rozwożącej konno książki wśród pobliskich rodzin. Na szczęście Margery nie daje sobie w kaszę dmuchać i zachęca Alice do współpracy. Bennet nie sprzeciwia się decyzji małżonki, dzięki czemu życie młodej kobiety zaczyna nabierać sensu.
Fabuła średnio zachęca do sięgnięcia po lekturę Światła w środku nocy? Niech Was nie zwiedzie ten prowincjonalny klimat, bowiem najnowsza książka autorki bestselleru Zanim się pojawiłeś to bardzo dobra powieść obyczajowa o walce kobiet o należne im miejsce w społeczeństwie i szacunek ze strony mężczyzn. Społeczność Baileyville jest nie tylko bardzo zamknięta, ale przede wszystkim pełna uprzedzeń i stereotypów. Jedyną książką, jaką wolno czytać, jest wspomniana Biblia, a do wartościowym spotkań zaliczają się lokalne nabożeństwa. Wydawać się może, że Alice trafiła do spokojnej, chrześcijańskiej miejscowości pełnej ciepła, zrozumienia i miłości. Nic bardziej mylnego – pod przykrywką pozornej moralności kryje się prawdziwy dramat kobiet: bicie, wyzywanie czy też poniżanie są na porządku dziennym. Pani Van Cleve wraz z lokalną buntowniczką Margery O’Hare oraz przyjaciółkami Izzy i Beth staje na czele walki o niezależność i szacunek. Pomaga im w tym Sven Gustavsson oraz Frederick Guisler, którzy odegrają dość istotne role w dalszej części fabuły.
Bardzo mocną stroną książki, prócz dobrze nakreślonej części obyczajowej, są także wyraziste postacie kobiet. Alice i Margery to dwie skrajnie różne osoby, które mimo wielu dzielących je różnic potrafiły nawiązać nić porozumienia, jaka szybko zmieniła się w długą i trwała przyjaźń. Widać to zwłaszcza w końcowych wydarzeniach powieści, kiedy to diametralnie zmieniają się ich role – Alice okazuje się twardą i wytrzymałą psychicznie przyjaciółką, jakiej bardzo potrzebuje cierpiąca Margery.
Co ciekawe, autorka zainspirowała się prawdziwą konną biblioteką stworzoną przez Eleanor Roosevelt, która realizowała swój program na terenie wschodniego Kentucky w latach 1935-1943. Inicjatywa promowania czytelnictwa to jednak coś więcej niż zachęta do czytania książek – staje się ono pretekstem do nawiązywania przyjaźni, pomocy sąsiadom, a także przełamywania barier i wieloletnich uprzedzeń. Historia konnej biblioteki, chociaż trwała krótko, warta jest czytelniczej uwagi, bowiem Moyes znakomicie udało się to połączyć z opisem życia społecznego Ameryki I połowy XX wieku.
Książkę czyta się przyjemnie mimo ciężaru niesionej historii. To ważny głos w walce o prawa kobiet, nie te wyimaginowane lub naciągane, lecz rzeczywiste: o prawo do wolności wyboru, szacunek, możliwość edukacji i rozwijania swoich pasji. Moim zdaniem Światło w środku nocy Jojo Moyes to jedna z najlepszych powieści autorki.
Recenzje pozostałych powieści Jojo Moyes na blogu:
Pattyczak
Tytuł: Światło w środku nocy
Autor: Jojo Moyes
Tytuł oryginalny: The Giver of Starts 2019
Tłumaczenie: Anna Gralak
Wydawnictwo: Znak Litera Nova
Data i miejsce wydania: 29/01/2020, Kraków
Oprawa: miękka
Wydanie: I
Liczba stron: 541
ISBN: 978-83-240-7089-3
